🥀10. bölüm- çığlıklar ve dehşet🥀

77 5 0
                                    

Sabah olmuştu fermanın gözü ağlamaktan şişmişti fakat herkese yalan söylemişti kahvaltılarını yaptılar ve yola koyuldular Ali nin evine geldiler. Onlar geldikten bir kaç dakika sonra taşımacılar geldi.

Ferman:Ali...

Ali:efendim abi?

Ferman:tamam bak evini taşı ama bizimle kal yani evde duracağın günlerde bizimle kal en azından...

Ali:yapamam abi, kimseyi tehlikeye atamam.

Ferman:ya bulursa seni... o zaman ne yapıcaz biz Ali?..
Bir yara daha alırsan kurtulamazsın Ali...

Ali:biliyorum ama.. ama yapmak zorundayım abi hem zaten haftanın üç günü hastanede olacağım.

Ferman:evet ama, 4 gün de evde olacaksin Ali, korkuyorum Ali sana bir şey olacak diye ödüm kopuyor be abicim...

Ali:abi anlıyorum ama.. ama olmaz. Kimseyi tehlikeye atmayacağım olacaksa bana olacak yapacak bir şey yok. Lütfen ısrar etme...

Ferman ses çıkarmaz ve Ali taşımacıların yanına gider.
Ferman' ın ise gözleri doldu fakat kendini topladı.
Ali' nin yanına gitti.

Ferman:Ali bugün kendini çok yorma tamam mı?

Ali:tamam abi endişe etme artık iyiyim ben.
...
Evin yarısından fazlası toparlanmıştı, diğerleri de yavaş yavaş geliyordu.
Adil, Ece, Doruk, Demir ve Beliz de gelmişti.

Ali:hoşgeldiniz hepiniz

Doruk:hoşbulduk cefam! Haydi gençler bizde bir ucundan tutalım işlerin.

Ali:yok gerçekten gerek yok ben hallediyorum arkadaşlar.

Beliz:olmaz öyle Ali, bak Doruk çok haklı yardım etmeliyiz.

Doruk:Beliz hanım siz o cümlenin dışındasınız, iki canlısınız. Bir yere oturun ve yorulmayın lütfen.

Ali:evet yenge senin oturman gerek.

Beliz:yahu biraz ayakta durmaktan zarar gelmez.

Ece:siz yinede oturun Beliz hanım lütfen.

Ferman:evet canım duydun hadi sen otur.

Beliz suratını asar ve gider bir yere oturur.

Demir:hadi bakalım yardım etme zamanı.

Doruk:hadi bakalım.

Güneş:Ali sende otur yorulma çok.

Ali:yahu ben iyiyim asıl siz oturun.

Ama dinlemezler ve giderler.

Ali:yok ya valla öldürecek bunlar beni.

Ali de onların arkasından gider Ferman ise onlara gülerek bakar.

Aradan saatler geçti ev taşınmış esyslar yerleştirilmişti. Şimdi Ali nasıl açıklama yapacağını düşünüyordu.

Mutfağa gitti kattığı şu kaynamistı çay demleyecekti fakat biranda bası dönmeye başladı.

Ali:hayır ya..

Ama bu sefer daha farklıydı Ali ne olduğunu anladı fakat artık her şey için çok geçti şiddetli bir nöbetin başlangıcını yaşıyordu. Eli burnuna gitti burnu kaniyordu vücudu hafif titriyordu... ve ne olduysa biranda oldu...
Ali yere yığıldı ve titremeye başladı. Yere düşerken elindeki boş demlik de düşmüştü sesi duymustu diğerleri.

Adil:çocuk iyi misin? Ali?
İlk gelen Adil oldu. Ali yerde kaskatı kesilmiş bir şekilde titriyordu ve burnundan çok fazla kan geliyordu.

Adil:ALİ!

kayıp hayatlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin