19- supriz

1.1K 128 112
                                    

Muhtemelen kutuphanede ucuncu saatimiz falandi. Ama benim icin bu surenin ne kadari verimli gecti bilmiyorum. Cunku, kahretsin ki gozlukleriyle karsimda defterine odaklanmis olan cocuk fazla ilgi cekici duruyordu. Onu izlemek varken neden ders kitaplarini izleyeyim ki

Odaklanmaya calisip bir kac satir daha yazdigimda en azindan bu gunluk yapmam gerekenler bitmisti. Artik tamamen ona odaklanabilirdim. Izlerken caktirmadigimi dusunmustum ama yanilmisim

Gozluklerini masaya birakip ellerini onunde birlestirdi, sonra cene hizasinda kaldirdi. Artik o da beni izliyordu. Fisiltiyla konustu

"Toparlan"

Buyulenmis gibi aninda cantami toparlayip kutuphaneden ciktim. O da hemen ardimdan ciktiginda yanima geldi

"Neden duzgunce calismadin Jeongin"

"Calistim"

"Yuzumde mi yaziyordu ders notlari"

"Of Hyunjin, yapmam gerekeni yaptim iste, zor da olsa"

Fakultenin kafeteryesina ilerlerken bir yandan da konusuyorduk

"Soyleseydin yardimci olurdum zorlandigin yerlerde"

"Beni zorlayan konular degildi canim sendin"

Duraksayip bana dondu

"Ben mi"

"Cok guzel duruyordun calisirken, ben de seni izlemeye baslamistim tam, toparlan dedin"

Siritarak masalardan birine oturdu. Cantasini da omzundan cikarmisti

"Bir daha birlikte calismiyoruz"

"Ya nedeeen" somurtup mizmizlandim

"Cunku sen calisamiyorsun"

"Kucuklere yardimci olman gerekir, yoksa kendime ust siniflardan ozel bir hoca bulurum"

Kahve sirasina girdigimizde arkasinda oldugum icin bana donup egildi

"Oyle bir sey yapamazsin"

"Yaparim"

"Dene de gor o zaman"

Ben gozlerimi kirpistirarak ona bakarken saclarimi karistirip onune dondu. Kahvelerimizi alip masaya geri donduk

"Ne yapacaksin simdi"

"Cocuklarin molasi var onlari cagiricam, gidiyor musun derse"

"Evet" o ayaklanmadan once egilip yanagindan optum

"Iyi dersler kocis"

"Kocis ne Jeongin ya"

Yanagini silip cantasini omzuna takti

"Sen beni sevmiyo musun"

"Sonra gostercem ben sana"

Ictigim kahveyi birakip yuzune baktim

"Seviyor muyum sevmiyor muyum, gorusuruz"

Arkasindan bakakalmistim. Ben gercekten bu afetle sevgili miydim. Inanmak cok zor geliyordu. Cocuklar geldiginde ben donuk donuk onlari izliyordum

"Jeongin heeey" Felix'in gozlerimin dibinde salladigi elleriyle onlara odaklanabildim

"Uykusuz musun"

"Hayir sevgiliyim" Seungmin'e verdigim cevaptan kimse bir sey anlamamisti

"Ben Hyunjin'in sevgilisiyim ha ayik olun" kendime gelip gogsumu kabartarak soyledigim seye gulmustu hepsi

"Gormemisin birinin sevgilisi olmus" Felix benle dalga geciyordu

Biraz sohbet ettikten sonra ders saatim gelince onlarla vedalasip dersime gittim

Wrong Bungalow ~HYUNINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin