Chan'in dediklerini kafamin icinde
anlamlandirmaya calisirken masadaki herkes beni izliyordu. Ben Hyunjin'i izlemeye basladigimda agzimdan cikacak bir kelimeyi bekledigini anlamistim. Ama mantikli konusacak kadar mantikli dusunemiyordum
"Neden soylemediniz" uzun sayilabilecek bir sessizligin ardindan konustugumda ilk Yeji atildi lafa
"Jeongin ben sana anlatacaktim ama o gun gelip seni g-"
"Pardon Yeji yanlis sordum" elimi kaldirip onu susturdum. Hyunjin'e tekrar dondum
"Neden soylemedin Hyunjin"
Sadece yuzumun her bir detayini inceliyordu. Aklina kaziyordu belki de. Goremeyeceginin bilinci ile
Bagirmak istiyordum. Sinirimi belli etmek istiyordum. Ama ortam musait olmadigi icin yapamadim
"Cevap versene, neden soylemedin"
Chan, Seungmin ve Yeji tartisacagimizi anlayip masadan kalkmislardi. Hyunjin onlar gidince konusmaya basladi
"Jeongin bak, ilk karsilastigimiz zaman-"
"Evet ilk karsilastiginizda Hyunjin, kapiyi kapatip beni opmeden once soyleseydin keske, ya da universite de karsilastigimizda, beklemene falan gerek yoktu oturup konussaydin benle"
Son cumlem sadece sinir kokuyordu. Ya da ben kirginligim belli olmasin diye ofkeye sarmistim onu
"Soyleseydim ne degisecekti ki, yakin bir arkadasin oldugunu dusunmedim, ilk anda soylemeyince-"
Tekrar sozunu kestim. Cumlelerinin sonunu dinlemek icin sakin kalamiyordum
"Ya dustugum durumun farkinda misin sen, sevgilimin eski sevgilisiyle arkadasim, ve bunu hepimiz masumane bir bulusmadayken sevgilimin arkadasindan ogreniyorum, 'soyleseydim ne degisecekti' ne demek, aptal yerine mi koydun beni"
Ses tonu bana zit sekilde son derece sakindi. Belki de beni yatistirmak icindi bilmiyorum
"Bak sevgilim, bunu sana anlatmaya deger gormedim, cunku Yeji'yi tekrar gorecegimi dusunmedim, o an senden baska hic bir sey dusunmedim cunku"
"Birak palavrayi Hyun, guven kolay kazanilan bir sey degil, sen daha basindan zedelemisken ilerde de sacma bahanelere siginip yalan soylemeyecegini nerden bileyim"
"Sacmaliyorsun su an" artik onun da sinirlendigini fark edince uzatip her seyi mahfetmek istemedim
Hic bir sey soylemeden masadan kalkarken o da sessizdi. Arkama bakmadan kafeden cikip biraz ilerdeki cocuklarin yanina gittim
"Jeongin"
Seungmin geldigimi gorunce bana yoneldi. Elimi havada sallayip gelecek sorulari ve tepkileri durdurdum
"Beni eve birakir misiniz"
Sadece Chan'in yuzune bakiyordum
"Atla"
Onay almamla arkaya oturup disariyi izlemeye basladim. Cift de yerini alip araba calistiginda kafeden yeni cikan Hyunjin'i gordum. Ellerini saclarina gecirmis arkaya itiyordu. Saniyelik goruntuden sonra huzunle yolu izlemeye devam ettim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wrong Bungalow ~HYUNIN
Fanfictionsadece bir erkekle aynı yatakta yatacaksın tanıyorsan ve gay değilsen sorun yok
