SεX Buddies

10. Απρόσμενη Καταστροφή.

The next day.

Οι ακτίνες του ήλιου είχαν τρυπώσει σε όλο το δωμάτιο και χτυπούσαν τα βλέφαρα μου. Άρπαξα το μαξιλάρι δίπλα μου και προσπάθησα να τα καλύψω.

Όλα ήταν ονειρικά ξανά. Ένιωθα το κρεβάτι να βουλιάζει για άλλη μια φορά και σιγά σιγά ο ηρεμώ και να βυθίζομε ξανά αργά και γαλήνια.

Το ξυπνητήρι μου άρχισε να χτυπάει με μανία και πετάχτηκα από το κρεβάτι μου. Δεν έπρεπε να το βάλω τόσο δυνατά.

Το έκλεισα και ακούμπησα την καρδιά μου που χτυπούσε δυνατά.

Γαμωτο...πήγε κιόλας 9. Είπα στον εαυτό μου. Σκαναρα το μικρό δωμάτιο αλλά διαπίστωσα πως ο Tae δεν ήταν στον καναπέ όπου τον είχα αφήσει χθες να κοιμάται.

Πήγα στο μπάνιο και ξεκίνησα να πλένομαι βαριεστημένα. Όσο σκέφτομαι πως άλλη μια μέρα ξεκινάει και πρέπει να είμαι παρών σε κάτι που δεν με ενδιαφέρει με κάνει να αισθάνομαι πως θα περάσει αργά και βασανιστικά.

Time skip.

Η κυρία Delon μας φώναξε στο λόμπι καθώς ετοιμαζόμασταν να αναχωρήσουμε προς το θέατρο. Η διαδρομή ήταν αρκετά μεγάλη με αποτέλεσμα να με πάρει ο ύπνος. Όταν φτάσαμε όλα τα παιδιά της θεατρικής είχαν ξεκινήσει τις πρόβες τους. Ομολογώ να πω πως βαριόμουν αρκετά καθώς εγώ θα έβγαινα για να πίνω πιάνο στα δυο τελευταία τραγούδια με τον Taehyung.

Ο Tae έκανε τον πρωταγωνιστή. Ομολογώ να πω πως έχει πραγματικό ταλέντο. Καθόλη την διάρκεια της πρόβας δεν μπορούσα να ξεκόλλησω τα μάτια μου από πάνω του. Πραγματικά μεταμορφώνεται. Ο χαρακτήρας που υποδυόταν ήταν ένας πρίγκιπας, καλόκαρδος με μοναδική του έννοια να τον ερωτευτεί πίσω η αγαπημένη του.  Καμία σχέση με τον αληθινό Taehyung. Η περσονα που είχε δημιουργήσει στην σκηνή κατάφερε να με κάνει να κλάψω. Ήταν πολύ γοητευτικός.

Κοίταξα το ρολόι μου. Η ώρα είχε περάσει γρήγορα, δεν είχα καταλάβει πως ήταν 12 το βράδυ. Μάζεψα τα πράγματα μου και ανέβηκα ξανά στο λεωφορείο που συναντιόμασταν όλοι.

?: Y/n... έχει έρθει ένας και σε ζητάει απεγνωσμένα.

Μου μίλησε μια κοπέλα από την θεατρική που δεν έχουμε μιλήσει ξανά.

Την κοίταξα περίεργα καθώς μου ακουγόταν πολύ παράξενη.

Σήκωσε το δάχτυλο της και μου έδειξε προς το τέλος του λεωφορείου μια θέση μπροστά από την γαλαρία. Με αργά βήματα άρχισα να πηγαίνω προς τα εκεί.