Taehyung
Flashback
Yoongi'nin günlüğünü yanıma aldım ve odadan çıktım. Güzel anılar biriktirmeye başlamıştık bu evde. Heyecanla almıştık her bir eşyasını ve aynı heyecanla yerleştirmiştik her şeyi.
Fakat... O heyecanımız sonsuza dek süremedi.
Derin bir nefes aldım ve kafamı iki yana salladım ağlamamak için. odasında biraz daha dolandım ve giysi dolabının önüne geldiğimdeyse derin bir nefes aldım ve kapağını açmamla onun yumuşak kokusunu taşıyan giysilerin kokusuyla ağlamaya başladım. Şu iki üç günde ne kadar özlemişim kokusunu.
En fazla giydiği t-shirtlerden ve sweetlerden birkaç tanesini yanıma aldım. Onu her özleyişimde koklayayım diye. Tam dolabı kapatacaktım ki gardırobun içinde bir kutu buldum, giysilerin altında kalmış üstünde kelebekler ve Eyfel Kulesi olan bir kutuydu.
Yavaşça onu elime aldım ve kapağını açtım içinde bir sürü eşya vardı. Sarı bir çatal, vantilatör, kırık gözlük, peruk, bir kaç yüzük, boxer, ruj, peri kanatları, gazlı bezler, kedili şapkalar bir çok eşya vardı.
Bu eşyaların hepsi bizim anılarımızdan bir parçaydı ruju elime aldım ve ilk çıkış yıllarımızda mükemmel erkek nasıl olmalı bölümünde sürdüğümüz ruja bakıyordum.
Kedili şapkalar ise gondola bindiğimiz zamanlarındı o şapkanın içinde çok tatlıydı.
Sarı çatallar ise benim kafamdaydılar Jungkook dizmişti hepsini.
Göz yaşlarımdan önümü göremiyordum Yoongi bir çok anımızı saklamayı başarmıştı bu anıların hepsinde çok mutlu ve huzurluyduk ama şimdi eksiğiz ve eski huzurumuz asla yerinde olamayacak. Kutuyuda diğer aldığım eşyaların yanına koydum ve odadan çıktım.
Salona geri indim ve çıkmak için kapıya yöneldim, o sırada tekrardan gözüm higanbana buketine takıldı bu parlak kırmızı çiçeklerin kokusunu her ne kadar alamasamda onları yanıma aldım. Yoongi'min son kokladığı çiçekti bu, eline aldığı son buketti.
Onu her ne kadar korkutmuş olsada bu çiçekler içimden bir sesin onları almamı söylüyordu ve ben sese hayır diyemiyordum
Aldığım eşyalarla birlikte arabama bindim ve kendi evime geçtim ve özenlice Yoongi'nin eşyalarını yerleştirdim bu eşyalar benim için çok önemliydi.
Hemde oldukça fazla.
---
Anılar hatırlandıkları kadarıyla yaşamaya devam edebilir.
---
---
Biraz saçmaladım çünkü nasıl kurguladığımı unutmuş bulunmaktayım. ehe
---
