Park Jimin
Yüzümde bir maske sokakalara inmiştim ve her adımımı attığımda yerde mor kurdeleler görüyordum.
Her bir duvar köşesinde yanan mor mumlar vardı Army yastaydı, ben yastaydım.
O kötü günün üstünden bir yıl geçti, bir çok fan şu sıralar Yoongi'nin mezarının olduğu mezarlık etrafında yas tutup dua ediyorlar ve hediyeler bırakıyorlardı. Sosyal medyaya girdiğimde ise editler yapılıyor ve herkes üzüntüsünü bir biçimde dile getirmeye çalışıyorlardı.
İnsanlar ya mor yada siyah renk giyinmişti.
Mezarlıktaki yas daha büyük derecedeydi. Her yerde bulunan mor kurdeleler, mumlar resimler ve küçük büyük bir çok hediye mezarlığı çevrelemişti. Mezarlık bu günlüğüne dış ziyaretçilere kilitlenmişti kimse girememesi için çünkü kalabalıktan diğer ölülere saygısızlık olacağı düşünülüyordu.
Etraftaki kedi mamanalarını gördüğümde şaşırmıştım doğrusu ne olduğunuda tam anlamamıştım ama genede kafamı iki yana salladım boş vermek için. Biraz daha yürüdüğümde önüme çıkan kavga ile hafif geriledim ve dinlemeye başladım.
"İyikide ölmüş bu dünyada hiç bir başarısı olmayan bir insandı zaten. Layıkı ile öldü."
Diyen bir gruba karşı bir kız hemen üstlerine atladı.
"Sen ne cürretle böyle bir kelime edebiliyorsun lan"
Ortalık baya karışınca oradan çekildim çünkü fazla sesi çok sevmiyordum.
Bu gün üyelerle Yoongi'nin evinde buluşacaktık. Onu güzelce anacaktık. Birbirimizle dertleşecektik.
Eve vardığımda herkesin orada olduğunu gördüm fakat tek bir kişi eksikti.
Taehyung
Derin bir nefes aldım "Neden geciktiğini biliyor musunuz?" Diye diğerlerine sordum diğerlerinden olumsuz cevap alınca telefonumla aramaya başladım. Telefon bşr kaç saniyelik bekleyişten sonra açıldı.
"Alo Tae? Nerdesin?"
"Jimin ben onu gördüm. Yemin ederim onu gördüm evin bahçesine camdan bakıyordu Jimin. SİZE BAKIYORDU GÖRDÜM GÜLÜMSÜYORDU SİZE AMA- ama daha demin baktığımda o yoktu Jimin gitmişti. Bir kez daha beni bırakıp gitti Jimin yatağın üstünde gene o çiçeklerden vardı. Biz koymayız ki Jimin o çiçeği oraya..."
Derin derin hıçkırışlarının geldiği odaya girdiğimde bir elinde çiçek ve diğer elimde telefonla nirlikte hüngür hüngür ağlıyordu.
"Jimin ben o ölmeden iki gün sonra ona açılcaktım. B-ben kararlıydım, ve- ve Yoongi beni teklif edeceğim zaman reddetmeyecekmiş biliyor musun? Kahretsin günlüğünde bir sürü fotoğrafım ve benle kurulmuş hayalleri ve aşkı vardı. Jimin onları okumak çok zordu. Ben onu bir kez olsun doya doya saramadım Jimin onun yüzünün her yerini mıncıramadım. En kötüsüde ona onu sevdiğimi hiç söyleyemedim..."
Yaraların zamanla ya iyileşecek yada daha çok kanayacak Taehyung. Beni unuttuğun zaman daha fazla mutlu olacaksın.
Yazar notu: yazım yanlışları yapmışım bol bol onları düzenledim iki saat içindede yeni bölümü yüklerim. Sizleri seviyorummmm 🧸🧚🏻♀️😍🫶😻😽😽😽
