☕️
Elif
Kalbim resmen yerinden çıkacaktı, şuan Murat ile Murat'ın bir İmam arkadaşının karşısında oturuyorduk ve Nikahımız kıyılıyordu.
İmam "Sen Mehmet'den olma Sümeyyeden doğuma Elif Aktaş, Aliden olma Selmadan doğuma Murat Kılınç'ı Kocalığa Kabul ettin mi?" diye sorduğunda Nefes alıp cevap verdim "Ettim" "Ettin mi?" "Ettim" "Ettin mi?" son defa "Ettim" dediğimde Murata döndü.
"Sen Aliden olma Selmadan doğuma Murat Kılınç, Mehmetden olma Sümeyyeden doğuma olan Elif Aktaş'ı Karılığa kabul ettin mi?" "Ettim" "Ettin mi?" "Ettim" "Ettin mi?" diye sorulduğunda o da son defa "Ettim" dedi. İmam bize bir form tarzında kağıt verdi onu imzaladık Evli olduğumuza dairdi, ardından hep beraber Dua ettik.
Nikahın ardından İmamı yolcu ettiğimizde Yüsra hem benim hemde Murat'ın kolundan tutarak yukarıya çıkardı "Ne oldu Yüsra?" diye sorduğumda benim Odamın önünde durduk "Sizi içeriye alayım, biraz yanlız kalın dimi" diğerek beklemediğimiz bir anda bizi Odanın içine itip Kapıyı kapatı.
Biz ise sadece Yüsra'nın bu hareketlerine güldük. "Ee Elif hanım sonunda kavuştuk" dedi Murat Gözlerimd bakarak, artık çekinmiyorduk çünkü birbirimizin helali olduk, başımı olumlu anlamda salladım ve "Kavuştuk" dedim gülümseyerek.
Biz ikimiz birbirimizin Gözlerine bakarken Ellerimiz yavaşça birbirine kenetlendi ardından ise Murat anlımdan öptü "Seni seviyorum Lübbetülayn", "Seni seviyorum" dediğimde Ellerimiz ayrıldı. Onun Elleri belimi bulmuştu bende yavaşça kollarımı onun boynuna dolayıp sarıldım,
O da sarılmama karşılık verdi.
Murat derin bir Nefes alarak "Günlerdir bu anı bekliyorum" dedi ve bu sefer Şalımın üstünden saçlarımı öptü. "Biraz böyle kalmaya ihtiyacım var" dediğimde kolları dahada sıkılaştı "Kalalım o zaman".
☕️
Elif
"Bak Murat kaşınma kaşırım seni!" dediğimdd Murat ciddi kalamadı ve tekrar Kahkahalar eşliğinde gülmeye başladı "1.65 boyunla mı Elif?" dedi ve daha fazla güldü. "Madem gülmeye devam ediyorsun, bende giderim Sen kendi kendine rahatça gülmeye devam edersin" dedim ve Kapıya ilerledim.
Nikah kıyalı iki Gün olmuştu ve Bizim Ev için sipariş ettiğimiz Mobilyalar ve Eşyalar gelmişti, Murat ve ben bugün onları yerleştirecektik. Murat ile idaya girdik, o Bana Kutuyu kaldıramayacağımı söylemişti bende inat edip kaldırırım dedim.
Ardından ben tam o Kutuyu kaldırmaya çalıştığımda ağır olduğu için onu kaldıramadım ve yere düşmüştüm, Murat ilk önce beni yerden kaldırdı ve ida'yı kaybettiğimi söyleyip gülmeye başladı, ondan sonra aramızda az önceki Diyalog geçti.
Ben tam dış Kapıyı açacakken Ayaklarımın yerden kesildiğini fark ettim ve çığlık attım. Murat "Nereye gidiyorsunuz bakalım Elif hanım" diğerek Salona ilerledi ve kendisi Koltuğa oturdu ben ise halla onun kucağındaydım. "İndir beni" dediğimde Başını olumsuz bir şekilde salladı. "İlk önce senden özür dilemem lazım" dedi Muart.
Murat "Lübbetülayn senden özür dilerim ama ne yapayım öyle düşünce yüzünde oluşan o Mimik hem tatlı hemde komik geldi" dedi gözlerimin içine bakarak, "Pekala Özürünü kabul ediyorum Murat hoca ama bir dahakine kolay affetmeyebilirim" dediğimde Murat anlımdan öptü.
