black belt • taekook

otuz bir: rüya

BASIM CATLIYOR

onumde rainy days calarken kulagimda telefondan butter caliyor mala dondum su an arkadaslar

NEYSE

STREAM RAINY DAYS 🫶🏻

STREAM LOVE ME AGAIN 🫶🏻

✨iyi okumalar✨

*
*
*

"Günaydın oğlum."

Jungkook'un annesi oğlunun gözlerini kaşıyarak salona girdiğini gördüğünde gülümseyerek konuşmuştu. Jungkook uykulu sesiyle 'Günaydın.' demiş ve koltuğa oturmuştu.

Adliyeden çıkmalarının ardından o gün yalnızca eve kapanmışlardı. Mental olarak ailecek yorgunlardı, bu nedenle kimse o gün çok fazla konuşmamış, yalnızca dinlenmişti. Jungkook kendine gelebilmek için tüm gün odasında uyumuştu.

Taehyung bu durumu anlayışla karşılamış, evine geçmişti. Ara ara Jungkook'a mesaj atıp durumunu kontrol ediyordu. Akşam bir kere de telefonla konuşmuşlar, alfa ruh eşinin sesinin daha iyi geldiğini duyunca içi rahat bir şekilde uyuyabilmişti.

Üvey babası ise eşinin oğluyla yalnız kalmasının iyi bir fikir olduğunu düşünerek, omega kadınla konuşmuş ve anlaşmıştı. Bir geceliğine annesi Jungkook'un yanında kalırken, kendisi de otele geçmişti.

Annesi gerçekten pişmandı. Elinden yalnızca özür dilemek geliyordu. Dün gece Jungkook uyurken onun yanına kıvrılmış ve hala küçük bir çocuk gözüyle gördüğü evladına sarılarak uykuya dalmıştı. Jungkook bunu hissetse de sesini çıkartmamıştı. Annesini affetmese bile onun ilgisine ihtiyacı olduğunu biliyordu.

Sabah uyandığında ise annesini bir gün öncenin aksine oldukça neşeli gördüğüne şaşırmıştı Jungkook. Kadın kendi kendine bir şarkı mırıldanarak kahvaltı hazırlıyordu. Hava güzel olduğu için masayı balkona kurmuştu ve oğluna seslenerek kahvaltıya oturmalarını sağlamıştı.

Jungkook konuşmadan yemeğini yiyordu. Ruh hali bir önceki güne göre daha iyiydi fakat hala çok konuşmak istediği söylenemezdi. Hatta Taehyung'u özlediğini düşünüyordu.

"İyice ye Jungkook, betin benzin atmış. Hasta olmanı istemiyorum." Annesi yaptığı yemeklerden azar azar oğlunun tabağına doldurduğunda küçük bir çocukla ilgileniyormuş gibi mutluydu.

Jungkook onun pişman olduğunu ve hatalarını düzeltmeye çalıştığının farkındaydı. Bu yüzden sesini çıkartmıyor, ne istiyorsa yapmasına izin veriyordu. "Bugün Busan'a dönüyoruz. Ama istersen biraz daha yanında kalabilirim."

Omega kafasını iki yana sallamıştı. "Gerek yok. Bir an önce eski hayatıma dönmek istiyorum. Yaralı kuş muamelesi yapmayın bana."

"Saçmalama. Yalnızca seni kötü bir ruh halindeyken bırakmak istemiyorum. Beni de anla."

"Sorun yok, gayet iyiyim." Jungkook annesine bakmak yerine dışarıyı izleyerek konuşmayı sürdürmüştü. "Hem sen kendime bakabileceğime inanmıyorsun. En azından Taehyung'a güven. Geçen sefer de o kurtardı nasılsa beni." Kinayeli bir tavırla konuştuğunda annesi yutkunmuştu.