Who are you?

seven

🍒

"Sarada geldik." Amcamın tok sesini duymam ile arabanın kapısını açıp inmem bir oldu, ona bakmamıştım tabi. Etrafı incelerken topallamamaya dikkat ettim ve Narutoların evinin önünde kapıyı çalıp beklemeye başladım.

"Sarada..."

Cevap vermedim.

"Küs müyüz?"

"Öyleyiz, annem ve babam da dahil." Kızgın ses tonumun ardından amcamın derin bir nefes aldığını duysam bile aldırmadım.

"İtachi, Sarada hoşgeldiniz!" Hinata teyze kapıyı açıp bize tatlı bir gülüş sundu. Kısaca onu süzdüğümde rahat bir eşofman takımı giydiğini ve mor saçlarını dağınık bir şekilde bağladığını gördüm. Ayıp olmaması için küçük bir tebessüm verirken hızla içeri girdim.

Çantamı çıkartıp yere koyarken amcam ile konuştuğunu duyabiliyordum. "İtachi içeriye gel, lütfen."

"Sağol Hinata, ama benim acilen işe gitmem lazım."

"Anlıyorum, o zaman ben seni tutmayayım." Daha fazla kapının ardında dikilmek istemediğim için nereye gittiğini bilmesem bile koridorda ilerlemeye başladım.

"Görüşürüz Sarada." Yürümeye devam ettim.

O zaten cevap vermeyeceğimi biliyordu.

"Anne kim geldi? İhtiyar mı?" Sessizce yürürken birden önüme çıkan Boruto ile irkildim. Kaşlarım çatılırken "Sence ihtiyara mı benziyorum?" diye sordum.

"Sarada?" Bakışlarında bir değişim olmazken havaya kalkan kaşları şaşırdığının göstergesiydi. Yükümü tek ayağımın -sağlam olan ayağım- üzerine verirken kollarımı birbirine sardım.

"Boruto." Kalkık kaşları geri inerken gözlerinde alay kalıntısı gördüm. Bu, beni daha da öfkelendirirken yanımıza gelen Kawaki ile gözlerim ona kaydı.

"Gerizekalı, hoşgeldiniz desene. Ne diye mal mal bakıyorsun?" Kardeşi ile olan iletişimi dudaklarımın yukarıya kıvrılmasını sağlarken Boruto bir hışımla abisine döndü.

"Kawaki!" Kawaki cevap bile vermezken ortamın yumuşaması adına konuşmaya başladım.

"Kawaki, nasılsın?"

"Gayet iyi." Eli ile kapısı gözüken bir odayı işaret etti. "Gelsene."

Gösterdiği yere doğru yürürken birden göz ucuyla hâlâ dikilen Boruto'ya baktım. İstemsizce göz göze geldiğimizde yutkundum ve daha hızlı adımlarla odaya girip koltuğa oturdum. Kawaki de yanıma oturduğunda Boruto tekli koltuğa oturup kafasını geriye attı.

Yakışıklıydı, fazla yakışıklı hem de.

Kalbim usulca hızlandığında bakışlarımı kaçırıp yanımıza gelen Hinata teyzeye dikkat kesildim.

"Çocuklar siz keyfinize bakın. Benim biraz işlerim var." Hepimiz küçük bir çocuk gibi usulca kafa salladık.

"Himawari nerede?"

"Hima mı? O birazdan gelir, dışarıda."

Kawaki birden aklına birşey gelmiş gibi bana döndü. "Hima gelince Boruto, Hima ve ben dışarıya çıkacağız. Sen de gel Sarada."

Kafamda bu planı tartarken en sonunda "Neden olmasın." diye mırıldandım. Ardından Boruto'ya dönüp dudaklarımı büzdüm. Aldığı nefesten dolayı göğsü usulca inip kalkıyor, geriye attığı kafasına birkaç tutamı dökülüyordu. Gözlerinin kapalı olmasını fırsat bilip hızla konuştum.