იყო გოგონა...

9

7:34 pm

-სად ხარ ჩემო პატარა
სანგოუკი ელოდებოდა ეუნჯის მანქანასთან თან ნერვიულობდა რომ მის ნახვას ვერ მოახერხებდა

ეუნჯი [pov]

-მთელი დღეა მაღაზიებში დამატარებს ეს ქალი უკვე საღამოა
ჩამოჯდა საწოლზე
- ვაიმე საღამოა
საათს დახედა
- ვაააააიმეეეეეეეეეე
წამოხდა
- სანგოუკი ვაიმე
ოთახიდან გავარდა
- დეეეედდააააა

დედა: ჰა რა რაია

- მეგობარი უნდა ვნახო და მალე მოვალ რა

დედა: ვინ

-ლაილა

დედა: ეგ რომელია

- აი ერთ დღეს რომ გვაქვს დაბდღე

დედა: ჰო კაი მიდი მარა დროზე რა

ეუნჯი უცებ გავარდა სახლიდან და სანგოუკისკენ დააწვა

7:51 pm

-ოოოხ ეუნჯი სად ხარ

-მოვაღწიეეეეეეეეე
გიჟივით გაექანა გოგონა და ჩაეხუტა

- რატო დააგვიანე

-ააამმმ

- ჰმ?

- ბოდიში დ..დამავიწყდა

სანგოუკს ეს გაუტყდა და რაღაცნაირად შეხედა

- აუ ბოდიშიიიიიიიიიიი

- კაი არაუშავს
ცხვირზე აკოცა

- არ მინდა რომ წახვიდე

- არც მე მერწმუნე.....შენთან მსურს

-აუუ რაა
ისევ ტირილი დაიწყო გოგონამ

- კაი ახლა ჩუ
გულში ჩაიკრა
მალე შენც გადმოხვალ სეულში და სულ ერთად ვიქნებით

- როგორ გავძლო

- ამდენი ნახი გავძელით და კიდე გავძლებთ მერწმუნე
ცრემლები მოწმინდა და ვნებიანად აკოცა

-მიყვარხარ ძალიან სანგოუკ

- მეც ძალიან
კიდე აკოცა

- ხომმ

- წავედი ახლა მე

- აუ

- ტირილს არ ვართ უციდე თირე მეწყინება

- ადვილი არაა

- ვიცი მაგრამ გთხოვ რიმ არ იტირო

- კაი

- დამპირდი

- გპირდები

კიდევ ერთხელ აკოცა გოგონას და მანქანაში ჩაჯდა

- სანგოუკ მიყვარხარ

- მეც
გაუღიმა და ცრემლებს იკავებდა
შეხვედრამდე პატარავ

- კ..კარგად
ეუნჯიც იკავებდა ცრემლებს თან პირობა დადებული ქონდა და ბოლომდე მაქსიმალურად ეცადა ამის შეესრულებას.