[Flashback]
(აეხლა ქორწილის პირველი ღამე რო არ დავწერო აქ როგორ ეგრე)
ქორწილი შუადღის 3ზე დაიწყო და საღამოს 3მდე გაგრძელდა. აბსოლუტურად ყველა ნაცნობი დაპატიჟეს, ყველამ გაიცნო ეუნჯი და ყველამ გაიცნო სანგოუკი. მხიარულობდნე, უხაროდათ, არ სჯეროდათ რავიცი ძალიან შესანიშნავ დროს ატარებდნენ მანამ სანამ....
იყო ერთი ეუნჯის ნათესავი ანდრეი
რომელსაც სანგოუკი საშინლად საშინლად ეზიზღებოდა. მოგეხსენებათ სანგოუკი სასტიკად ეჭვიანი იყო, ისე რომ ვერც ავღწერდით.
ანდრეი: რა უაზრობაა რა
სამგოუკი: რა არის უაზრობა
ანდრეი: აი ეს ყველაფერი
სანგოუკი: თუ არ მოგწონს კარი იგერაა გააღე ჩაჯექი მანქანაში და წადი
ანდრეი: მაგდებ?
სანგოუკი: არა გითხარი როგორც შეგიძლია ამ უაზრობისგან გაქცევა
ანდრეი: თქმა არაა საჭირო
სანგოუკი: რავიცი
ერთმანეთს სახეში არ უყურებდნენ ისე საუბრობდნენ. ეუნჯი თავის დაქალებთან ერთად ცეკვავდა სანგოუკი მას უყურებდა ანდრეის კი ნაბიზე ქონდა თვალი დადგმული, ის მას.
ანდრეი: უფრო მეტის გაკეთებაც შეიძლებოდა
სანგოუკი: რას გულისხმობ
შეხედა
ანდრეი: ძალიან პატარა დარბაზია
მოსაწყენი მუსიკაა მორთულიც არაა წესიერად
სანგოუკი: რაღა პატარა ყველა დაეტია ადგილიც დარჩა და მუსიკა და მორთულობა გოგოების არჩეულია კონკრეტულად შენი აი იმ ნაბის.
აგდებით თქვა
ანდრეი: და ანუ რას ამბობ ახლა მაგით რო ნაბი გოიმია?
სანგოუკმა გულიანად გაიცინა
სანგოუკ: არა ეგ შენ თქვი წეღან, მე ძალიან მომწონს ეს მუსიკაც და მორთულობაც
ანდრეი: რანაირად მელაპარაკები ბიჭო შენ
სანგოუკი: რანაირად
YOU ARE READING
იყო გოგონა...
Randomეს ფიკი, ძალიან ბევრს ნიშნავს ჩემთვის, იმდენად მნიშვნელოვანია რომ ვერ ავღწერ...იმედი მაქვს მოგეწონებათ მართალია ბითიესის წევრებს არ ეხება მაგრამ ცხოვრებისეული ამბავია და დარწმუნებული ვარ დაამსხვრევს იმ სტერეოტიპს რომ " ონლაინ არავის არ უნდა ენდო" ...
