Ch-29

583 83 0
                                    


Ch-29

ရှရုံ သည် ထောင်အန်း ရဲ့ အကြောင်း ကြားပြီးနောက် စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ဘေးတိုက်အဆောက်အဦးဆီသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။ ကောင်းသော ခံစားချက်ကြောင့် ပူပြင်းသော ရာသီဥတုသည် သူမအတွက် စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ပုံမပေါ်တော့ပါ။

သူမအပေါ်ထပ်တက်ပြီးအမျိုးသမီးဖန် ရဲ့အခန်းကိုဖြတ်သွားတဲ့အခါမှာတော့ တံခါးဖွင့်သံကြားလိုက်ရပါသည်။

"မင်းက ကုမ္ပဏီကြီးတစ်ခုထဲဝင်ချင်ပြီး ထောင်ရန် က မင်းအတွက် စီစဉ်ပေးတယ်ပေါ့ .. ။ မင်းဘာကိုမကျေနပ်တာလဲ။ မင်းဘာလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေတာလဲ!"

" ဒါပေမယ့် ငါ ဖန်မြို့တော်မသွားချင်ဘူး။ ဒီမှာနေချင်တယ်!"

ဒါ ပြည်နယ်မြို့တော်၊ ပြည်နယ်မြို့တော်ရဲ့ ဌာနချုပ်ပါ။ လွယ်လွယ်နဲ့ဝင်နိုင်မယ်လို့ မင်းထင်လား"

"ခက်ခဲမယ်ဆိုတာ သိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ထောင်ရန် ဆီမှာ သူ့နည်းလမ်းအတိုင်းရှိနေမှာပါ..."

အခန်းသည် တစ်ခဏမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် ကျယ်လောင်သော ဒေါသကြီးသော အသံတစ်ခုထွက်ပေါ်လာသည်။

"သူ့မှာ နည်းလမ်းမရှိသည်ဖြစ်စေ မင်းနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ"

"ဒါဟာ အရှေ့စစ်တပ်မှူး ရဲ့ သားအကြီးဆုံးရဲ့ မျက်နှာသာပေးမှုပဲ! အဲဒါကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပဲ တောင်းနိုင်မယ်လို့ မင်းထင်လား။"

"မင်းငါ့ကို စကားတောင်မပြောဘဲထောင်ရန် ဆီကို မင်းကိုယ်တိုင်ပဲ တိုက်ရိုက်သွားခဲ့တယ်။ မင်းဘယ်လိုများ ဒီလောက်တောင်အကြောက်အလန့်မရှိရတာလဲ !"

"ထောင်မိသားစုထဲ လူဘယ်နှစ်ယောက်တောင် မဝင်နိုင်သလဲ မင်းသိလား!"

"ဝင်ပေါက်မှာ အစောင့်တွေတွေ့လား! ဒီဝင်းထဲကို ဘယ်သူမဆို ဝင်နိုင်မယ်လို့ မင်းထင်လား။ ဘယ်သူမဆို ထောင်မိသားစုဆီကနေ မျက်နှာသာပေးခံနိုင်တယ် လို့ မင်းထင်နေတာလား။"

"မင်း ဒီမျက်နှာသာရတာကို မင်း မကျေနပ်သေးဘူး၊ မင်းအတွက် သူတို့ လုပ်ပေးရမယ်လို့ မင်းထင်နေလား။"

အကယ်၍  ကပ်ပါးပန်းလေး၁ပွင့်ဖြစ်ခဲ့လျှင်Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang