Sevgimin Sessizliyi

"Kirginlik balosu" (en uzun bölüm)

İnci Defneyle Kaani ayirmak icin elinden geleni yapacakti ve zaten yaptida ama bu onun için daha intikam değildi...

İnci ders bittikten hemen sonra müdürün odasına girip bütün kameralari kapatti çünkü arkasında iz birakmamaliydi ve İnci bunu çok iyi biliyordu. İnci sınav kağitlarini aramaya başladi, 10 dakikadan sonra bulmuştu Intikam zamanı Defneciğim:) diyerek sırıtti cebinden bir silgi ve kalem çikartdi, Defnenin kağitindan onun ismini silip kendi ismini yazdi. Bu onun intikam atesini ala bilecekmiydi?

Sabah Defne okula gitmek istemiyordu ama mecburdu çünkü Raynla konuşup onunla birlikte baloya gidecekti. Dün akşam saatlerce ağlayip uyuya kalmisti. Defne çok yorgundu yinede gitmekten başka çaresi yoktu teyzesine bişey soylemesede teyzesi biseylerin ters gittiğini biliyordu.

Defne sınıfa girdiğinde Kaan ve İnci yanyanaydi ve konuşuyorlardı Defneni gören Kaan İnciye  'Yarın baloya birlikte gidelim zaten ikimizinde partneri yok.'  dedi. Bunu duyan Defne kendini ağlamamak için zor tutdu,  Zeynep hemen onun kolundan tutup tuvalete götürdü, tuvalete geldiklerinde Defne yere çömelip ağlamaya başladı, Zeynep destek vermeye çalisti ama olmadi, Defne acı çekiyordu hiç olmadığı kadar... Dersin başlamasına 5 dakika kalmıştı kendini toparlayıp derse girmesi lazımdı. Yüzünü yıkayıp Zeynep'le birlikte derse giren Defne dersi dinleyemiyordu, kafası o kadar doluydu ki, düşünmemeye karar verdi, bundan sonraki ders bedendi, Defne kendini iyi hissetmediğini öğretmene söyledikten sonra yanlizca sınıfta o kalmişti.

-Hani hep senindim sevgilim?...
Diyerek ağlamaya başladi Defne...

- Allah benim belamı versin herşeyi ben yaptım! ALLAHİM BU DUNYADAN SİKTİRİP GİDEYİM ZATEN HİÇ KİMSE SEVMİYOR, UMRURLARINDA BİLE DEĞİLİM, SİNİF AİLEM KAAN HİÇ KİMSE, BİR GÜN BU DUNYADAN SİKTİRİP GİDECEYİM VE HİÇ KİMSENİN UMURUNDA OLMAYACAK!

Diyerek bagirip cagiriyordu Defne, duramiyordu daha da artıyordu, 15 dakika durmadan ağlayan Defne toparlanıp kantine gidecekken aniden kalbi hızlandı, gözleri gitmeye başladı, Defne yere yigilirken son gördüyü Rayn'in ona taraf koşmasiydi.

Kendini muayine odasında sedyede gören Defne daha tam olarak uyanmamişti ama duyuyordu, yanında olan hemşire ve Rayn'in orada olduğunu hiss etdi.

Defne tam olarak uyandığında hemşire kağit yazıyordu

- İyimisin kızım?

+ İyiyim hemşire hanım da, bana ne oldu?

- Sadece bayilmişsin ciddi birşey göremiyorum ama yinede kontrol etdirmekte fayda var, bu yazdığım ilacı kendini kötü hissetdiginde kullan, iyi gelir ağri kesici

+ Tamam teşekkür ederim

- Seni eve goturmemi istermisin güzellik?

+ İstemezdim ama Rayn seninle konusacaklarim var o yüzden benimle eve gelir misin?

- Elbette hadi öğretmenden izin alıp çıkalım

+ Tamam...

Müdürden izin aldıktan sonra Rayn ve Defne sohbet ederek eve doğru gidiyorlardı

- Duyduğuma göre Kaan'la kavga etdiniz qaliba

+ Evet doğru...

- İyi misin?

+ Herşeyi ben yaptım Rayn!...- Diyerek yine ağlamaya başladi Defne

- Tamam tamam, sakinleş, Defne lütfen ağlama her şey yoluna girecek güzelim hadi bana bak

+ Rayn Allah benim belamı ver-

- Şışt şıst sakın öyle deme, sakin ol hadi güzelim eve gidelim