2

119 15 4
                                    

Otobüs durağına koşarken bir yandanda yolu kontrol ediyordum çünkü otobüs bu saatlere doğru geliyordu. Binmeyi ne kadar sevmesemde okula gidebilmemin sadece 2 yolu vardı. Ya evden koşuyla 20 dakika uzaklıktaki metro ile okula bi 20 dakika daha yürüyecektim -ki metroda çok fazla kaybolduğum oluyordu- yada evden sadece 2 dakika mesafelik otobüs durağında eğer ki otobüsü kaçırısam yarım saat otobüs bekliyecektim.

[Biliyorum bir Ranpo için hiçte gerçekçi olmayan bir senaryo ama bir türlü okula gitmesi gerekli ve Ranpoyu zengin yapma niyetinde pek değilim. Evet, taksi kullananlar zengin— ✓(" •^•)✓ ]

Tabikide babamın arabası vardı ama ne yaparsam yapayım beni okula bırakması için ikna edememiştim. En sonda ya abur cuburlardan vazgeç arabayla götüreyim yada arabadan vaz geç aburcuburların kalsın deyince ikna olmuştum. O sırada otobüsün yanımdan geçtiğinı görünce bas bas bağırmaya başladım.

"DUR DUR BİNECEK VAR! DURSANA LAN DUURR"

En sonunda otobüstekilerden biri görünce şoförü uyarmış olmalı ki binmeyi başarmıştım.

"Şükür allaha be." Demiş ve kartı basıp etrafa bakmıştım. İlk defa bu otobüsü boş görünce kafam karışmıştı. Umursamayıp müzik dinlemeye karar verip telefonu açınca fark ettim.

"NE-" Herkes ağzımdan kaçan minik bir bağrışla bana bakınca azıcık garip hissetim ama geri telefona bakınca kendini aptal gibi hissetmiştim. Saat tahminimdeki gibi 8:28 değil, aksine 7:28 di.

"Of anam of.."
Bunu düşünerek moralimi bozmak yerine bir yere oturup camı izlemeye başladım..

 Ranpoe İşte :DHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin