Acımasız Güç | ChanBaek

6

Herkese merhabaa, iyi okumalar! Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen!

.

.

.

.

.

Acımasız Güç 6. Bölüm

Baekhyun'dan

Bir süre düşündükten sonra merak ettiklerimi sormak için dudaklarımı araladım.

"Peki neden benim kurtarmamı bekledin? Kendini kurtarmak için fazlasıyla gücün var. Ölecektin neredeyse."

Sorumu direkt olarak cevapladı.

"Hep aynı şeyleri tekrarlıyorum ancak, seni deniyordum. Bunu yapıp yapmayacağını merak ettim."

Yüzüme baktı. İlk izleniminden farklı görünüyordu. Bana karşı daha sakindi ve ses tonu bile değişmişti. Bunlara rağmen hala içindeki psikopatlığı görebiliyor gibiydim. Merak ettiğim çok şey vardı fakat sormaya korkuyordum. Dudaklarımı aralayıp bir soru daha soracakken konuştu.

"Üstün gücün olduğu için, nasıl davranacağını da merak ettim. Beni öylece bırakabilirdin. Ya da öncesinde, tamamen dondurup hiçbir şey olmamış gibi kaçabilirdin. Beni merak ettin. Bu tuhaf çocuk neler çeviriyor diye merak ettin."

Dedikleri hala anlamsızdı benim için. Sütunda bulunan güçler de üstün güçlerdi. Onları öldürüp benimle neden oynuyor diye düşünmeye başladım. Sinirle dudaklarımı aralayıp konuştum.

"Birsürü insanı güçleri için öldürmüşsün, neden yapıyorsun bunu? Aptal birine benzemiyorsun. Yaptığının saçma olduğunu bildiğine eminim."

Bacak bacak üstüne atıp masada duran kitabını aldı. Tahminimce kaldığı sayfayı ararken sordu.

"Sen öldürmedin mi kimseyi? Ayrıca, gücümü kullanmadığımda ne olacağını biliyor musun?"

Soruları beni rahatsız ederken aynı zamanda düşündürmüştü. Duraksadım bir süre. Yutkunup kendime geldiğimde iki sorusuna da cevap olarak başımı sağa sola salladım ve ona bakmaya devam ettim.

"O halde, sormamalısın."

Kitabı bana uzatıp almamı beklercesine baktı suratıma. Gözlerim kitap ve yüzü arasında mekik dokurken uzanıp aldım kitabı. Kapağı boştu. İlk sayfasını çevirdiğimde el yazısı ile yazıldığını görmüştüm. Dünyada bulunan güçler ile ilgili bir kitaptı. İncelemeye devam ederken konuştu.

"Bu sorularına cevap olur. Bana sormak yerine yazdıklarımı oku."

Onun yazdığını öğrendiğimde açıkçası şaşırdım. Bir yandan da şunu düşündüm; neden böyle birinin yazdığı şeylere inanayım ki?

Bana bakmıyorken yüzünü izledim. Başta korkunç bir insan gibi gelse de, dediklerini tekrar düşündüğümde o kadar da kötü olmayabileceğini geçirdim içimden. Tuhaf beyaz odasından daha normal bir mekanda olduğumuz için böyle düşünüyor olma olasılığım yüksekti. O odanın kasveti yüzünden de korkmuştum. Belki de o odayı unutmak istediğim için böyle düşünüyordum.

Daha fazla yanında durmak istemiyordum. Onu tanımak istemek yanlış geliyordu. Bana zarar verebilirdi, tek bir hamlede canımı bile alabilirdi. Bu ihtimal beni çok korkutuyordu. Onunla çok sık karşılaşmamayı umarak ayaklandım ve konuşmaya başladım.

"Ben artık gideyim, kıyafetlerini geri veririm."

Çantamı alıp telefonumu çıkardım ve cevabını beklemeden kapıya doğru ilerlemeye başladım. Evin konumunu Sehun'a atacakken başımı çarpmıştım. Önüme baktığımda Chanyeol'ü görmemle ve ona çarptığımı fark etmemle irkilmiştim.

"Yine geleceksin, değil mi?"

Dudaklarımı birbirine bastırıp gözlerine bakarak olumlu anlamda salladım başımı. Yalandan kim ölmüş?

"Kıyafetlerini vereceğim."

Fakat Park Chanyeol'ün şakası yoktu... Bu yalan ölümüme mâl olabilirdi. Onu bir daha görmemek daha iyi olurdu aslında... Ancak bunu söyleyemezdim. Söylersem, gerçekten gözlerimi alabilirdi.

"Yan komşunum zaten, oldukça yakınız."

Kaşlarımı çatarak dinledim dediğini. Hızlıca sağından geçerek ilerledim ve dış kapıyı açtım. Dışarıya birkaç saniye göz attım. Söylediği gibi cidden evimin solunda kalıyordu evi. Beni izlemesi ve takip etmesi gerçekten kolaydı. Gözlerimi büyüterek ona döndüm.

"Ah e-evet, gerçekten öyleymiş."

Elini yanağıma koyup okşaması ile irkildim. Kolunu tutup kendimden uzaklaştıtmak istesem de yapamıyordum. Büyülüyordu sanki beni. Daha fazla yakınlaşmak istememe sebep oluyordu. Yerimden kıpırdayamazken bana doğru eğilip boynuma bir öpücük kondurdu. İçimden bir şeylerin koptuğunu hissettim o an. Karnım hareketlendi, tüm vücudum uyarıldı sanki. Gözlerimi zar zor gözlerine çıkardım. Kızıllaşan göz bebeklerine bakıyorken fısıldadı kulağıma.

"Sana yakın olmayı, her şeyden çok istiyorum."

6. Bölüm Sonu

.

.

.

.

.

Yeniden selam! Bir tık -anormal olsa da- yakınlaşma söz konusu. Tahminlerinizi alayım, Chanyeol saf bir kötü mü yoksa gücünün kurbanı mı?

Haftaya görüşmek üzere!