15

9 3 0
                                    

Selaamm, iyi okumalarrrr!
.

.

.

.

.

Acımasız Güç 15. Bölüm

Üçümüz Sehun'a ve yakışıklı amcasına bakakalırken fazla bekletmeden elini sıkarak selamladık. Çok sevecen ve babacan bir yapısı vardı. Bize eşlik etti ve ayak uydurdu. Sohbet sohbeti açarken sevgili konusu açılmıştı. Kai'nin uzun zaman sonra biraz olsun gülen yüzü anında düştü. Sehun, amcasını dürterek uyarıp konuyu deşmesini durdurdu. Kai, beklemediğim bir şekilde kısa sürede toparladı ve konuyu devam ettirerek konuştu. Dediğini gerçekten yapıyordu, gerçekten Kyungsoo'ya mutlu görünmek istiyordu.

"Bu ikisinde bir şeyler var ama bilemiyorum."

Suho Hyung -Suho Amca demek bu yakışıklılığa göre fazla "yaşlı" bir hitap olduğu için bundan sonra ona hyung demeye karar verdim- gözlerini bize dikip inceleyen bakışlarla baktıktan sonra gülümsedi.

"Yakışıyorlar."

Herkesin, hatta Chanyeol'ün dahi üstüme gelerek beni utandırmalarından kurtulmayı altı kere farklı konu açmaya çalışarak başardım.

Yaklaşık yarım saat daha sohbet ettikten sonra Suho Amcaya teşekkür ederek kalktık. Artık eve gitmek ve dinlenmek istiyordum. Belki, biraz ders çalışmak. Ama sadece "belki".

Chanyeol'dan

Benim için uzun bir süredir normal bir hayat yoktu. Ama bugün, tam bir liseli erkek gibi hissetmiştim. Hiç olmadığım kadar mutluydum. Benimle konuşan, onlarla konuşabildiğim birileri vardı. Uzaktan, özenerek izlememe gerek kalmadan yan yana sohbet edebildiğim insanlar vardı. En önemlisi, bana yeni bir hayat veren Baekhyun vardı ve bu yüzden içimdekiler su yüzüne çıkmaya tenezzül bile etmiyorlardı. Ben ancak onunla yaşayabiliyordum.

Durağa doğru yürürken Baekhyun ile ikimiz, Sehun ile Kai'nin arkasında kalmıştık. İçimden defalarca kez tekrar ettiğim cümleyi söylemek için bir an bekliyordum. Onunla olmalıydım. Yanında kalmalıydım. Yapamazsam, gerçek beni tanırdı. Gerçek beni tanırsa, yanına yaklaşmamı bile kabul etmezdi. Bu konuda bencil olmam gerekçesi sinirlerimi bozuyordu.

Onu uzaktan izlerken, beni tanıdığında her şeyimi bilmesini istediğim Baekhyun'a karşı, şuan aynı şeyleri hissedemiyordum. "Beni kabul edecekse gerçek halimle kabul etsin." düşüncesi, onu yakından görüp varlığını tattıktan sonra beynimden uçup gitti bile.

Nazikçe kolunu tutup onu durdurdum. Artık dokunabiliyordum bile... Elini tutup gözlerine baktım. Kabul etmesini umarak, tedirgince araladım dudaklarımı.

"Baekhyun, bugün seninle kalabilir miyim?"

Dediğim onu heyecanlandırmış olacak ki elimi hafifçe tutup yavaş yavaş geri çekti ve parmaklarıyla oynamaya başladı. Konuşmaya çalışırken elimi bıraktığını fark edip tutmaya yeltendi ama utanarak durdu. İstemsizce gülümsedim. Bu hali çok hoşuma gitmişti. Şuan tamamen küçük Baekhyun gibi görünüyordu. Elini omzuna atıp kaşıdı ve konuşmaya başladı.

"Olur tabii, eğer Kai ve Sehun da kabul ederlerse."

Gözlerimi ikisine çevirdim. Hala birlikte kalacaklardı demek... Hızlı adımlarla yanlarına ilerleyip kollarımı omuzlarına attım. İrkilerek bana baktılar. Bir şey söylemelerine fırsat vermeden kollarımı indirip konuşmaya başladım.

"Bu gece bana yeriniz var mı? Eve gitmek istemiyorum da."

Sesimi alçaltıp konuşmaya başladım.

"Baekhyun'dan ayrılmak istemiyorum, izin verin kalayım."

Duygu sömürüsü yaparak ikisine bakarken Sehun teslim olmuş gibi ellerini havaya kaldırdı.

"Ev Kai'nin evi. Ben bilmem."

Gözlerimi hemen Kai'ye çevirip heyecanla bakarak olumlu cevap bekledim. Kai ikiletmeden onaylamıştı. Omzunu patpatlayıp teşekkür ettim.

Bu gece Baekhyun ile aynı evde kalacaktım. Harikulade bir rüyanın içindeymiş gibi bedenim baştan aşağı mutluluk, heyecan ve enerji ile dolmuştu. Bize yetişen Baekhyun'un elini sıkıca tutup gülümseyerek konuştum.

"Bugün gerçekten çok güzeldi. Hepinize, çok teşekkür ederim."

Baekhyun parlayan gözleriyle, gülümseyerek bana bakıyordu. Tuttuğum eliyle elimi okşayıp "En kötü günümüz böyle olsun!" Dedi. Bunu derken düşüncelere dalmış gibiydi. Ona pek güzel bir sabah yaşatamasam da o bana harika bir akşam yaşatmıştı. O, beni yaşatmıştı.

Yüzünü hayranlıkla izleyip incelerken cümlesini bir süre düşündüm. Umudumu her geçen dakika arttıran bu çocuk tekrar gözlerimi doldurdu.

"Bu benim yaşadığım en güzel gündü Baekhyun."

15. Bölüm Sonu

.

.

.

.

.

Yeol'üm... Çok seviyorum ya Yeol'ümü.

Haftaya görüşürüzzz!

Acımasız Güç | ChanBaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin