Emrys'in İntikamı

2.1

Arthur yanında Leon ile saray koridorlarında yürürken öğle yemeğinden sonra ava çıkmayı planlıyordu.

"Şövalyelere haber vereyim mi Majeste?"

"Hayır, yalnızca sen ve Lancelot gelin. Lancelot yokken Merlin avda çekilmez olabiliyor."

Leon hafifçe gülümseyerek onaylarken aniden sırtına birisi sertçe tutununca dengesini kaybetti.

"Leon! Leon koru beni lütfen yalvarırım koru beni!"

Leon arkasına saklanan Elyan'ı kolundan tutup önüne çekti ve sordu.

"Ne oluyor Elyan?"

Elyan yutkundu ve bir ona bir Arthur'a baktı. Sonra yanıtladı.

"Sanırım Merlin'in çıldırmasını sağladım. Gözü döndü resmen. Elinde bıçakla peşimde koşturuyor ve beni doğrayıp parçalarımı Prens Arthur'un yemeğine katacağını söylüyor!"

Yanlarına gelen Gwen elindeki çamaşır sepetini yere bırakırken kahkahalarla gülmeye başladı. Arthur ise yaratıcı tehdit karşısında yüzünü buruşturdu.

"Ne yaptın da delirttin Merlin'i?" diye soran Leon, prense ayıp olmaması için gülmemeye çalışıyordu.

"Bilmem kaç ayda bir açan bir çiçekle bilmem kaç saat çalışarak yapılan bir ilaç varmış. On iki saat falan o ilacın başında beklemiş ve gece boyu uyumamış. O bana bunları anlatırken ben dolaba dayandım. Dolapta başka ilaçlar varmış, görmedim ki ben! Ben dayanınca şişelerden biri, kazana döküldü ve Merlin'in on iki saatte yaptığı ilaç kabardı, köpürdü, Merlin'in kıyafetlerine sıçradı ve çöp oldu. Merlin bir süre onu izledi ve sonra birden manyak bir kahkaha attı. Masadan bir bıçak kaptı ve beni saray boyunca elinde bıçakla kovalamaya başladı. Zor atlattım!"

"ELYAN! SENİ İLAÇ KATİLİ! LAHANA KAFALI! TOKMAK KAFA SENİ! SENİ BİR ELİME GEÇİREYİM DOĞRAYACAĞIM! PARÇALARINI İSE PRENS ARTHUR'UN YEMEKLERİNE KATACAĞIM! NEREDESİN SEN?!"

Elyan koridorun diğer ucundan gelen bağırtı ile olduğu yerde sıçradı ve koşarak kaçmaya başladı.

"Sakın yerimi söylemeyin!" diye uyarıp kaçan kardeşinin arkasında Gwen gülme krizine girmişti. Diğerleri ise koridorun diğer ucunda gözüken Merlin'in görüntüsüne şaşırmakla meşguldü. Genç uşak bir elinde dev gibi ilaç hazırlarken kullanılan kocaman bıçakla beraber koşuyordu. Kıyafetleri -büyük ihtimalle köpüren iksir bulaşmıştı- ıslak gözüküyordu. Koşmaktan saçları dağılmıştı. Yüzü öfkeyle çarpılmıştı ve nefes nefeseydi.

Onları görünce yanlarına geldi ve elindeki bıçağı hafifçe indirdi, bir kaza olmasını istemezdi. Gülmemek için kendini sıkan Gwen'e baktı ve psikopat bir sırıtış sunarak konuştu.

"Gwen, lahana kafalı kardeşini görmüş olabilir misin acaba?"

"Ne yazık ki görmedim Merlin. Neden sordun?"

"Doğrayıp parçalarını benim yemeklerime katmak için, değil mi Merlin?"

Arthur alaycı ve kuru bir sesle konuşmuştu. Merlin onun yerine cevaplayan prense döndü ve sırıtışını büyüttü.

"Aynen öyle majeste. Tam olarak onu yapacağım."

Bir gümbürtü ve zırh devirme sesi duyuldu ve ardından Elyan'ın hayıflanmasını işittiler.

"Silah odasında gibi geldi bana Merlin."

Merlin kafasını arkaya attı ve kahkaha attı. Görüntü diğerlerinin yutkunmasına sebep olurken Merlin elindeki bıçağı tekrar kaldırdı ve silah odasına doğru ilerlemeye başladı. Bu sırada diğer koridordan gelen Lancelot arkadaşının çıldırmış görüntüsüne karşı temkinle konuştu.