KIYIYA VURAN ÖMÜRLER

MEKTUP -6-

"Yağmurlar gözlerinden yağdı bugün."

24/03/2020

Bir cümlenin, bir kelimenin, bir sesin bile bir insanı hayata döndürmeye yeteceğine inanan biriydim. Her zaman için, bana söyleyeceğin tek bir kelime bile seni defalarca kez affetmeme neden olabilirdi.

Ve sen bunu öğrendiğin andan itibaren bunu kullanmaya karar verdin.
Her zaman tam da gideceğim yerde bana seni seviyorum dedin.
Bu senin için çocuk oyuncağı gibiydi.

Bugünse bana bir kez daha seni seviyorum dedin, tam da elim kapı kolundayken. Ve ben geri döndüm yine. Bir kez daha boyun eğdim sevgime. Ama sana değil, sevgilim. Asla sana değil.
Sana hiçbir zaman kalbimden fazlasını vermedim.

Ya da belki de kendimi kandırıyorumdur. Belki de sana kalbimden bile daha fazla şey vermişimdir. Aklımı, zihnimi, düşüncelerimi. O yüzden her gün fikirlerimdesindir. Ya da belki kalbim aklıma galip geldiği için her seferinde seninleyimdir.

Gidememek, sana tutsaklıktı. Kalmak ise zarar ziyandı

Bugün bana 47. kez seni seviyorum dedin bitanem. Ve ben, bunu duyduğum için dünyanın en mutlu kadınıyım şimdi. Bana gurursuz diyeceksin belki veya beni iğrenç göreceksin, haklısın, öyleyim.

Sen benim kendimde nefret ettiğim her şeyi ortaya çıkarıyorsun. Hatta başkalarında gördüğüm ve onaylamadığım her şeye sahip yapıyorsun beni. Bundan nefret ediyorum. Seni sevmekten. Seni affetmekten. Senin için başka biri olmaktan nefret ediyorum.

Ama bildiğim tek şey bu ve en iyi yaptığım tek şey de bu. Yapabildiğim tek şey seni sevmek. Başka ne yapılır bilmiyorum.

Seni sevmek, aynadaki yansımamın kendini sevmemesine sebep oldu.

Bundan yorulmaya başladım artık. Bunu demekten de nefret ediyorum ama bu nefret, doğru olduğu için. Hayatımda ilk defa aklımla karar verdiğim için bu fikirden nefret ediyorum ama yine de düşünüyorum. Sık sık.

Belki de sen... Doğru kişi değilsindir. Belki de yanılmışımdır. Çok büyük bir kayaya toslamışımdır. Yanlış düşünmüş, yanlış anlamışımdır. Anlık şeyler en güzeli olur ya hani, belki de ben en çok buna kanmışımdır.

Bugün bana her zamanki kırmızı gül buketi yerine beyaz krizantem almışsın. Şu an masanın üstünde, yazarken bir yandan da ona bakıyorum. Bir anlamı olmak zorunda değil elbette ama nedense bir yanlışlık var gibi. Ama korkuyorum sevgilim. O yüzden çiçeklerin anlamlarına bakmamaya karar verdim.

Ben sadece bana çiçek aldığın için mutlu olmaya karar verdim.

Ama bunun sonsuza kadar sürmeyeceğini biliyorum.
Ve artık sonuna kadar gitmek istediğimden o kadar da emin değilim.

Ama sevgilim, hâlâ son bir umudum kaldı. O umut belki de gerçekten her şeyin daha iyiye gitmesine neden olabilir. Çünkü bunun ihtimali bile benim içimi kıpır kıpır yaparken senin de çok heyecanlanacağına eminim. Eminim duyunca çok sevineceksin.

Sadece... biraz zaman lazım. Birazcık daha.
Ve sonra aşk, savaşmaya değer bir şey olacak.
Yeniden.
...

İyi okumalar! 🌊