MEKTUP -8-

7 0 0
                                    

"Yağmurlar ikimizden yağdı bugün."

12/09/2023

Kıyıdan uzaktayız. Çok fazla yalnızız. Zarardayız sevgilim, zarardayız.

Bugün İnanç ilk kez konuştu. An-ne dedi. Mutluluktan havalara uçtum. Nihal'i aradım ve bunu ona da söyledim, o da havalara uçtu. İlk birkaç dakika her şey mükemmeldi. Ama sonra aklıma sen geldin.

İnanç ilk kez baba deseydi ne olurdu?
Hayal kırıklığı mı hissederdim yoksa kızımın baba diyemeyecek kadar senden soyutlandığını mı fark ederdim bilemedim.

Seni bilmesin istedim. Hâlâ istiyorum sevgilim. Ama bir babası olduğunu bilmeli, bilmek zorunda. Eksik değil, sadece tam da değil. Bunu bilmek zorunda. Bilmesin isterdim oysa. Hiç bilmesin.

Zamanı gelince öğrenecek. Üzülecek. Ve belki de işte tam da o zaman eksik hissedecek ama zamanından önce seni sevecek. Çünkü bir babaya sahip olmanın ne demek olduğunu bilmiyor, seni arkadaşlarının babaları gibi sanacak. Öyle olmadığını da anladığı zaman yarım kalacak.

Keşke bunu önlemenin bir yolu olsaydı.
Ama ba-ba dediği zaman da yanında ben olacağım. O yüzden hiçbir şeyin yolu yok.

Zarardayız demiştim ya sevgilim. Evet, zarardayız. Herkes başkasına vurarak kırılır biz kendi kendimize sarılarak kırıldık. Başkaları kırıkları onarır, biz o zaman daha da sıkı sarılırız. Zarardayız. Çünkü severek paramparça olan tek çift biziz. Çünkü aslında sevmek dediğimiz şeyin ne olduğunu biz başkalarından öğrendik. Birbirimizden değil. Ve sevmemenin de ne olduğunu bize hep en sevdiklerimiz öğretti.

O yüzden en büyük hasar hep bizde sevgilim. O yüzden kıyıdan çok uzaktayız. O yüzden herkes kadar değil, herkesten de yalnızız. Zarardayız ve bunun farkındayız. Zarardayız ve hayattayız.

Zarardayız.
Çünkü çok sıkı sarıldık.
Çok parçaya ayrıldık.

Sana hiçbir şey olandan,
Bana her şey olana.


























İyi okumalar! 🌊

KIYIYA VURAN ÖMÜRLER Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin