Bölüm 12 •|• Kelimelerin Silindiği An

8 2 81
                                    

AYAYAYAY HELÜÜÜ...

Özlemişim buraları , sizi...

Size bir bölüm yazmışem cıncık JSLSJSŞSSKŞSKSŞD neyse

İyi Okumalar...💚💚

Bölüm Müziği: Dedublüman ~ Çözemezsin

~

Ömer Asaf'dan

Elime aldığım beyaz üstü yazı dolu kağıtla yarım saattir bakışıyordum. Tek bir odaklandığım yer vardı.

Ad - Soyad: Nadide Güner

Nadide... Na-di-de...

Aklında küçüklüğünden kalma o konak canlandı. Kocaman bahçesi olan ama içinde çocuk aklıyla isimlendirdiği Beyaz Saçlı Canavar'ın olduğu.

Nadide...

Sırf gözleri için mi ona bu adı vermişlerdi. Onun adı Nadide değildi ki onun adı Nisan'dı.

Yağmurlu bir Nisan akşamında adıyla birlikte doğmuştu. Yağmur Nisan...

Oturduğum deri sandalyede dikleştim. Hala kabullenemiyordum. Odanın kapısının sertçe açılmasıyla Şeref Abi gözüktü gözüme. Ayağa kalktım. Eliyle oturmamı işaret etti. Gözlerinin içine kan oturmuştu. Kaderin nasıl bir oyunuydu. Senelerdir arayıp bulamadığı yeğeni kendi ayaklarıyla gelmişti dayısına. Sandalyeye kendini attığında başını ellerinin arasına aldı.

" 23 senedir arayıp bulamadığım yeğenim şimdi komiser olarak yanımda bu kaderin ne tür bir oyunu Ömer. "

Kafamı bilmiyorum dercesine iki yana salladım. Hala parmaklarımın arasında olan kağıttaki renkli biyometrik fotoğrafa bakıyordum.

Annesinin aynısıydı. Sanki dayısına vicdan azabı çektirmek için gelmişti buraya. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Gerçi nereden olacaktı ki daha kırk günlük bile değildi bu karmaşa yaşandığında ben bile hatırlamıyordum. Tek hatırladığım bir akşam olan bebek diğer akşam yoktu. Hiç olmamış gibiydi. Kafamdaki düşünceleri dağıtıp tekrar fotoğrafa baktığımda gözleri çekti dikkatimi. Yeşildi. Babasından aldığı tek fiziksel özelliği buydu.

Boğazımı temizledim.

" Peki şimdi n'olacak ? "

Karşımdaki adam gerildi.

" Bilmiyorum Ömer. Tek bildiğimin Nadide'nin bunu öğrenmemesi gerektiği. "

Kaşlarımı çattım.

" Öğrenmemesi gerek derken Komiserim ? Ona ailesini söyleme-... "

Yaşlı adam elini masaya vurduğunda kendime geldim.

" Ömer, Nadide buraya geldiğinde yanında üvey babası da vardı. Gözleriyle gülücükler saçıyordu. Ben şimdi o kızın karşısına çıkıp nasıl diyeyim " Sen evlatlıksın gerçek anneni ise baban öldürdü. " diye. Gözlerinin ışığı söner. "

Başta yüksek çıkan sesi son cümlesinde kısılmış duyulmaz hale gelmişti.

" Peki gerçek ailesinden nasıl koruyacağız Komiserim. Seneler öncesinde babasının aklımdan silinmeyen tek cümlesi Yağmur'u görürse annesinin sonunu yaşatacağı. "

Ellerini birleştirdi. Yüzü kızarmıştı. Kardeşi gelmişti aklına. Onu koruyamamış olması kalbine bir yüktü.

" İşte bu yüzden bu sır bizden çıkmayacak. Nasıl ki daha kundaktayken hayatına Nadide olarak devam etti. Bizde Nadide olarak kabulleneceğiz. "

SIRLI GÖLGELERİNDE SAKLI CİNAYETLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin