See You At The Sunrise (Villagracia series #1)

Chapter 14

Chapter 14

"Do you like him too?"

I bit my lower lips, I sighed. Gusto 'ko nga ba siya? O baka masyado akong nasanay na nandiyan siya sa tabi 'ko?

Kahit na sinabi niyang take your time nape-pressure.

Hindi siguro umiling ang ulo 'ko kay thea. "H-hindi 'ko alam, basta masaya ako kapag kasama siya." I admitted.

She sighed rolling her eye "Hmm..Do you want to be him More than friend?" She asked

More than friends? "Friendship is the best foundation ika nga." Dagdag pa nito. "Pero mag isipan mo ng mabuti 'kong papasok ka sa isang relasyon, if you will take risk make sure your heart is ready." She smiled and tapped my shoulder.

There's nothing wrong with falling utterly and completely in love with someone, as long as that someone is there to catch you when you fall. Sasaluhin niya kaya ako? Nakakatakot..hindi 'ko alam ang gagawin. This is the first time someone confess to me. In a serious way.

Huminga ako ng malalim sa kawalan, Hindi ako nakapag focus, I can't stop myself thinking about him, His friend. I'm happy with him, I am ready? I couldn't imagine na aabot sa ganito. He confess.. did he really sure about his feelings to me?

"Cally! Mag isa ka ata?" Anito at tumabi sa akin.

"Hindi mo kasama si Joshin ngayon?" Tanong pa ni brix.

I shook my head "Hindi. Uh.. busy siya sa mga plates niya." Katwiran 'ko, hindi 'ko rin alam kung bakit wala siya ngayon.

I think we need a little bit space to think. Masyado kasing dikit at siksikan ang nasa isip namin.

"Madalas na kayong mag kasama.." He uttered, he gave me a faint smile "Are you happy with him?" He asked. "No, doubt. I saw in your eye sparkling." He added.

Because I'm. At ngayon na hindi 'ko siya nakikita, hindi ako mapakali, after his confession? Hindi 'ko alam, but we need to space, kailangan namin maging sigurado sa feelings namin.

Every minute past, I can't focus myself, marahan akong napapikit. Please umalis ka sa utak 'ko! Shit naman! Inayos 'ko ang gamit 'ko, tumayo ako at nag palinga linga, I tried to looking for joshin.

Balak 'kong pumunta siya sa department niya, kaso agad natanaw ng mata 'ko ang isa sa mga kaibigan niya, Si Benidect kumaway ako sakan'ya ng makita niya ako, his forehead knotted when he saw me, may kasama siya babae, pero hindi 'ko 'yun pinansin.

"Hi, Nakita mo ba si Joshin?" I asked him casually. His head moved back but suddenly shook his head.

"Kasama niya si Charmel kanina sa bench." May pag aalinlangan sa boses nito.

Nag patango tango ako, at kinakagat lang labi 'ko, ngumiti ako na Lang ako. Nakaramdam ng lungkot ang puso 'ko, pero pinilit 'kong huwag mag bigay ng kahit anong emosyon.

Out of no where, I saw them at the bench under the tall tree, eating together and look happy, nag tatanawan sila. My heart arched, Sabi niya gusto niya ako, bakit nasa iba na 'to ngayon? Akala 'ko ba ako ang gusto niya..I was just giving each other space to think pero bakit nasa iba siya ngumingiti? Is he happy?

Bakit ang sakit? Bakit ako nasasaktan? E ako ang dahilan kung bakit ganito ang sitwasyon namin, ang tanga 'ko, ang tanga mo cally, ayaw mong aminin sa sarili mo na gusto mo rin siya, You realize now. Sabi niya..sabi niya charmel is like her sister.. pero bakit ang sakit na makita silang masaya? Habang naka patong ang ulo ni charmel sa balikat ni Joshin.

"Sweet couple!" Hiyawan ng ibang studyante sa kabilang bench, tumitili sila, they cheered the sweet couple.

"Kiss nga! Kiss nga!" They requested, I gulps and graoned inwardly, I breathe gasped looking to them. Joshin look at her, My eye widened when charmel suddenly kissed joshin on his cheek.