Cieszę się, że w wakacje napisałam tą i poprzednią książkę. Jestem z nich dumna. Tą pierwszą było mi łatwiej napisać, bo mogłam wykorzystać swoją wyobraźnię. A w tej nie jest mi łatwo opisać nasze życie. Zrzuciłam trochę swoich emocji. Pomogło mi to... Chciałam też podziękować kilku osobą, które wiem, że nam pomogły jak byłam mała i bardzo chora.
Więc dziękuję
Ciociu Kasiu i Wujku Arturze( już nie płacz, miałeś rację😁),
Ciociu Karolinie i Wujowi Andrzejowi Cioci Agnieszce i Wujowi Michałowi,
Cioci Sylwii i Wujowi Jackowi,
Kuzynkom Asi, Darii i kuzynowi Karolowi.
I Pani Helenie za ilustracje
Mojemu Tacie, że próbuje spełniać moje marzenia,
I wszystkim innym, których nie wymieniłam, a nam pomagali przede wszystkim mojej mamie, która zawsze jest przy mnie i wspiera we wszystkim co robię.
Kocham Cię Mamusiu

CZYTASZ
Tacy jak my
FantasyOpowiada o 10- letniej niepełnosprawnej dziewczynie czyli o mnie, co musiałam przejść, przechodzę i czym ciężka praca może zaowocować.