သည်နေ့ မေမေ အိမ်မှာမရှိ။ ဘကြီးတို့ရွာသို့သွား၍ သူ့တူမကို သွားခေါ်သည် ။ ဆွေမျိုးတွေဆီ အလည်သဘောမျိုးဖြစ်၍ ၃ရက်ခန့်ကြာမည်ဖြစ်သည်။
ဟန်သာကတော့ ထမင်း ဟင်း စားရိတ်ငြိမ်း ဖြစ်သည်။ မနက် ကနေ ညအထိ မေသစ်တို့ အိမ်မှာသာ သွားစားလိုက်သည်။
ခုလည်း အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ဘုရားဝတ်ပြုပြီး အိပ်ရန်ပြင်လိုက်စဥ် အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်သံကြားလိုက်ရသည်။
" ဟန်သာ.. ဟေ့ရောင် ဟန်သာ..."
' ဒါ နောင်နောင့် အသံပဲ'
ဟန်သာ အတွေးနှင့်အတူ အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်လာလိုက်သည်။
" နောင် ဒီချိန်ကြီး ဘာလုပ်တာလဲ..
မင်း ဆန်စက် ပြန်သွားပြီ မဟုတ်လား "
မေးရင်းနှင့် ခြံတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
" အေးးးးး မင်း နဲ့ လာအိပ်တာ "
" ဘာ....ဘာကြီး "
" ဘာတွေလန့်နေတာလဲ မင်း တစ်ယောက်တည်းမလား... မေမေ ကလည်း လာအိပ်ပေးခိုင်းနေတာ မင်းကြားရဲ့သားနဲ့...
မေမေပွားတာ မခံနိုင်တော့လို့ ရောက်လာတာကွာ.. "
ပြောရင်းနှင့်ပင် နောင် ခြံတံခါးကို ပြန်ပိတ်ကာသော့ခတ်လိုက်သည်။
အိမ်ထဲသို့ ရောက်ပြီး တံခါးမကြီးကိုပါ ဂျက်ချလိုက်သည်။
အမှန်က မေမေ့တို့ကို ပိုရန်ကောဟု ပြောပြီး ဆန်စက်သို့ ပြန်သွားတာပင်။ လမ်းတဝက်မှာတင် ဆန်စက်သို့သွားသည့် ခြေလှမ်းများက လေးလံနေသဖြင့် လှည့်ပြန်လာခဲ့မိတာ။
" ငါ အိပ်ရဲပါတယ်ကွ... "
" ဟုတ်လို့လား... တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အိမ်ထဲမှာ မင်း တစ်ယောက်တည်း အိပ်နေချိန်... မင်း အိပ်ခန်းထဲက ပြတင်းတံခါးက ရုတ်တရက်ကြီး ဝုန်းးးးးးးးးး ဆို ပွင့်သွားရော "
နောင် စနေတာမှန်း သိနေပေမယ့် ပြောနေတဲ့ အသံအတိုးအကျယ် အနိမ့်အမြင့်က ကြက်သီးထစရာ အမှန်ပင်ကောင်းလှသည်။
ထိုမျှနှင့် မရပ်သေးပဲ....
" အဲဒီ အချိန်မှာ မင်းက တံခါးပိတ်ဖို့ ထလိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်နားကို အရောက်မှာ..... "
" ဟေ့ရောင် အိပ်ဖို့ လာတာမလား ... အိပ်ပဲအိပ်..
အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့.. "
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းထပ်တူညီ
Short Story" ဟန်သာ.." " ဟင်" " ကိုယ် နမ်းချင်တယ်.. " " ဒဏ်ရာတွေ ပျောက်မှ " " အဲဒီကျရင် အကြာကြီး နမ်းမယ်နော် " " အင်း.... အကြာကြီးနမ်း" စိတ်ကူးယဥ်ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်ရှင်... အမှားအယွင်းများပါရှိပါက ကြိုတင် တောင်းပန်အပ်ပါတယ်ရှင်... ဝေဖန်ထောက်ပြ အကြံပေးကြဖို့...
