❥ 𝐢𝐬 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐮 𝐰𝐞𝐥 𝐞𝐜𝐡𝐭.

6

Mijn leven was een leugen, een leugen. Ik sprint naar de voordeur, wil hem open doen maar dicht ik schreeuw sla en schop tegen de deur ' Laat me eruit!' schreeuw zo hard als ik kan ' laat me eruit..' zeg ik snikkend door mijn tranen ik laat mezelf op de grond zakken. ik voel dat ik huil maar de tranen lopen niet meer ze zijn op. ik probeer nog aan de deur te trekken maar hij zit op slot. ' Klaar?' zegt Matthy, ik kijk hem aan, ik haal mijn schouders op ' kom je kan hier niet altijd blijven zitten' zegt hij ' ik wil weg!' schreeuw ik hard ik sta op en trek nog een keer aan de deur en schop en sla er tegenaan. ik wordt opgepakt weg van de deur ' laat me los!' schreeuw ik ' laat me los!' Hij laat niet los. Ik gil hard ' auw omg' zegt hij. Iedereen staat in gang, ik ga weer door met slaan tegen de deur ' Laat me eruit!' schreeuw ik ' laat me eruit alsjeblieft' zeg ik, laat mezelf weer zakken tegen de grond ik ben kapot, me keel doet zeer mijn handen doen zeer mijn voeten mijn hoofd alles. Matthy is naast mij komen zitten ' gaat het?' vraagt hij ' niet aardig proberen te doen ga gewoon weg' zeg ik. Hij staat op en loopt weg, was dat gemeen? Nee, ze hebben je gekidnapt, niks is gemeen. Ik voel mijn ogen zwaarder worden, ze vallen dicht , ik word nog opgepakt en op een bed gelegd.