Kurtarır mısın? | GiyuuShino

•Seviyormuş•

•Giyuu göreve gittikten bir hafta sonra•

POV:Shinobu

Tomioka-san bir haftadır dönmemişti. Bahçeye giriş sesi duyduğum an bahçeye doğru koştum. Tanjiro'ymuş. Derin bir iç çektim.

"Hoşgeldin Tanjiro."

"Hoşbuldum Shinobu-san! Birini mi bekliyordunuz?"

"Sayılır."

"Kim olduğunu sorabilir miyim?"

"Tomioka-san'ı bekliyordum, bir haftadır görevde."

"Ah, Giyuu-san'ın ağır yaralandığını duymuştum ama-"

"NE?! KİMDEN?! NASIL?! N'OLMUŞ?!"

"S-Sakin olun! Şu an gayet iyi olduğunu söylediler, ama elimde çok fazla bir bilgi yok." Derin bir nefes aldım.

"Tamam, teşekkürler."

"Rica ederim." Tanjiro içeri gitti. Kanao'yla konuşmaya. Bir yandan onları izlerken bir yandan da çamaşırları seriyordum. Kanao'yu hiç bu kadar duygusal görmemiştim, Tanjiro'yla âdeta başka birine dönüşüyordu. Âşık mıydı yoksa?! Eğer ki âşıksa... emin olabilir ki Tanjiro'nun ona yaklaşmasına izin vermeyeceğim!

Bahçeye giriş sesini bir daha duyduğumda kafamı hızla o tarafa çevirdim. Yüzümü büyük bir gülümseme kapladı. Tomioka-san! Gelmişti! Elimdeki çamaşırı sepete atarak ona doğru koştum. Koşarken vücudunu inceledim, yarası varmış gibi gözükmüyordu.

"Tomioka-san! Tanjiro yaralandığınızı söyledi, iyi misiniz?"

"İyiyim, başka biri yaralandı, ama o da iyi olacaktır." Karnını tuttuğunu gördüm.

"Karnınızı neden tutuyorsunuz?"

"Ha? Önemli birşey değil." Elini tutup kenara çektim. Kanıyordu. Sinirle ona baktım.

"Yalancı." Elini sıkıca tutup konağa doğru yürüdüm.

"Kocho, önemli birşey değil, ciddiyim! Sadece çok kanadı!"

"Çok kanadıysa daha kötü! Kan kaybından ölebilirdin!" Ölürsen bende ölürüm gerizekalı! Onu yatağa oturttum ve haorisini çıkardım. Üniforması'nın düğmelerini de çıkartıp üniformasını araladım. Ah, onun bu kaslı vücudunu gördüğüm için çok şanslıyım.

POV:Giyuu

Kocho üniformamı çıkarıp yatağın üstüne koydu. Gözlerinin vücudumun üstünde gezindiğini hissettiğim an ona baktım, alt dudağını ısırmış vücuduma bakıyordu. Yüzümü yine bi' sıcaklık kapladı. Hızla kafamı başka bir tarafa çevirdim. Vücudumu incelemesi ve beğenmesi, rahat ve iyi hissettiriyordu. Fark etmeden yüzümde hafif bir gülümseme oluştu.

Bir süre daha inceledikten sonra kendine geldi. Yüzü kızarmıştı, bunun üstüne gülümsemem büyüdü. Fark etti ve bana döndü.

"Komik birşey mi var?"

"Hayır, sadece güzelsin." Bunun üstüne daha çok kızardı. Yüzümdeki sıcaklık daha da arttığında elimi yüzümün üstüne koydum. Kocho cevap vermeden karnımdaki çok küçük (o kadar küçük değil) olan yaraya pansuman yapmaya başladı. Bitirince sardı ve üniformamı geri giydirdi. Haorime tam uzanacakken o aldı ve onuda giydirdi. Kendimi onun çocuğuymuşum gibi hissediyordum. Ama benim hissettiklerim çok fazlaydı. Ayağa kalkınca ellerini önüme koydu.

"Tomioka-san, dinlenin. Yaranız küçük gözükse bile tehlikeli."

"Ben iyiyim, Kocho." Ellerini hafifçe itip saçlarını okşadım. Gözleri büyüdü ve kızarması çoğaldı. Onun bu hâlini her gün görmek için nelerimi vermezdim. Kapı sesini duyunca ikimizde oraya baktık. Tanjiro'ydu.