(C)

13 1 2
                                    

'' ဘွားလေး ဆန္ဒာမြတ်ခ ရော်''

''ကျော့ရယ် ညည်းကတော့လေ မပြောချင်ပါဘူးဟယ် စပါးသွားပုပ်ပါအေ''

''အိုဟုတ်ပါပြီ ဘွားလေးရယ်''

ခေါင်းပေါင်းလေးကိုဆောင်းကာ နုနယ်လှတဲ့လက်ကလေးနဲ့ စပါးပင်ကိုပုပ်ပြီး ခြွေ ခြွေပြီး ပုပ်ကြီးထဲထည့်လုပ်နေတယ်။
ကျော့မှူူးခင်စပါးပုပ်နေတာကို ရွာထိပ့်က ယောကျာ်းစိတ်ပေါက်နေတဲ့ ကိုပြည့်ကမြင်သွားသည်။

''ကိုပြည့်လဲ အိမ်ဝိုင်းထဲဝင်သွားသည်။''

''ဒေါ်လေး စန္ဒာ ဘာလို့ ကျော့ကိုခုလိုခိုင်းနေတာ လာခဲပါအုံး ဘွားတော်ကြီး''

''ဟယ် ငါ့ခိုင်းချင်လို့ခိုင်းတာမဟုတ်ပါဘူးအေ ၊သူ့ဦးလေး စောမောင် က​ဘုရင်ဆီအစီရင်ခံသွားနေလို့ပါအေ''

''နေပါအုံး ညည်းကဘာဆိုင်လို့ ကျုပ်ကိုလာအော်နေတာတုန်း ''

''ခင်ဗျားကြည့်လေ ဒီလောက်နေပူနေတာကြီးကို ကျော့ကိုခိုင်းနေတာကိုး''

''ငါ့အိမ်ကိစ္စလေ နင်တာနင့်ရဲ့ဟိုမရောက်ဒီမရောက် ကိစ္စကိုအရင်ရှင်း''

''ခင်ဗျား ဘာပြောတာ ဘွားတော်ကြီးခင်ဗျားနော်'' ဆိုပြီး ယူလာတဲ့ ပဲလင်းမြွေသီးနဲ့ ရွယ်လာတယ်''

ဒေါ်စန္ဒာမြတ်ခ လဲအနည်းငယ်လန့်သွားတယ်

''လာကြပါအုံးတော့ ဟိုမရောက်ဒီမရောက်မအိမ်ထိလာပြီးအနိုင်ကျင့်နေလို့ရှင့် အရပ်ကတို့တို့ရေ''

ကျော့မှူူးခင်လဲ ကိုပြည့်လက်ကိုဆွဲကာ
''မိပြည့်ရယ် နင်ဆိုသည်မှာလဲဟယ် ဘာလို့လူကြီးကိုသွားရွယ်တာ''လက်ကလေးကိုကိုင်ပြီး ဆူလိုက်သည်။

''ဘာ ပြန်ပြောစမ်း ဘာကိုမိပြည့်''

''အမလေး ကိုပြည့်ရယ် နင်ဆိုသည်မှာလဲ လန့်လိုက်တာ''

''မဟုတ်ပါဘူးကွာ မင်းအဒေါ်ကမင်းကိုနေပူကြီး မိန်းမသားနုနုထွဋ်ထွဋ်ကိုခိုင်းလို့ပြောနေတာကို''

''ဟဲ့ ဟိုမရောက်ဒီမရောက်မ ငါ့အိမ်ဝိုင်းကထွက်သွားစမ်း ''

''ဘွားလေးရယ် စိတ်လျော့ပါ ဘွားလေးရဲ့''

လေတစ်ဟုန်Where stories live. Discover now