حب بعد معاناة

الجزء التاسع

مازن جه بالعربيه تحت ومستن الباقى ينزل عشان يروحوا المطار
زينب : يلا يفرح
فرح بتوتر : أنزلوا انتوا انا هاجى وراكم على طول
ملك : تمم يقلبى
نزلوا ملك وزينب تحت ومحمد كمان كان تحت
مازن : فين فرح
ملك : قالت انزلوا انتوا الاول وهى هتنزل ورانا
مازن : مش عايزين نتأخر كمان كريستينا و آدم مستنينا فى المطار
زينب : هى قالت شويه ونازله
مازن : أنا هطلع اشوفها

فى غرفه فرح
فرح كانت متوتره ومش عارفه تعمل اى مفيش وقت وفى صوتين جواها صوت عايزها تروح تعرف لى داس على قلبها وصوت عايزها تنسى الماضى
فرح مع نفسها : لازم اروح مش هكمل حاجه
الباب خبط
فرح : أدخل
مازن : إتأخرتى ليه
فرح بتوتر وهى بتخبى تلفونها : هااا كنت بشوف لو فيه حاجه نسياها
مازن حس انها متغيره ومتوتره : طب مش يلا
فرح بتوتر : هو ممكن نأجلها لبكره
مازن : فرح انتى مالك متوتره كدة ليه لو فيه حاجه قوليلى
فرح بتوتر : الصراحه يعنى...
مازن : الصراحه اى
فرح : بص عمر بعتلى انو هيستنانى فى مكان الساعه ٩ النهارده وعايز يقولى هو عمل كل دا ليه
مازن بغضب : وانتى هتروحى
فرح : أنا بس عايزه اعرف عمل ليه كدا مش أكتر
مازن بغضب : فرح برحتك لو عايزه تروحيله برحتك بس احنا هنمشى ولو داس على قلبك تانى مش هتلاقى حد جنبك انتى عايزه ترجعى للموت بأديكى
فرح : بس..
مازن مشى وسابها قبل متكمل كلامها رزع الباب جامد ومشى وهو متعصب
مازن : كله بسبب كل لما أقرب بسببه تبعد عنى واهى حنتله تانى
ركب مازن العربيه وكان باين عليه الغضب
محمد : أى مالك
مازن : مفيش يلاا
زينب : لحظه وفرح
مازن : فرح...
فرح قاطعته : أنا هنا يلا
مازن بصلها وأبتسم
وأتجهو نحو المطار
فلاااش باااك كام دقيقه لورا كدا
لما مازن نزل من عند فرح
فرخ مع نفسها : كلامه صح انا أتأذيت بسببه أهلى وكل اللى بيحبوني محدش هيكون معايا تانى لو رجعتله انا كدا معنديش كرامه
فرح بعتت لعمر رساله :" أسفه مش هقدر أجى أتمنى تنسانى وتركز فى حياتك وعيالك اللى فى السكه ذى ما أنا نسيتك وحتى لو جيت وسمعتك مفيش حاجه هتتغير احنا حكايتنا أنتهت مش هعرف أتقبلك فى حياتى تانى ولا حتى كصديق مش عايزه أخسر أهلى واللى بيحبوني مره تانى على شانك انا راجعه مصر وأتمنى متلاحقنيش تانى مع السلامه"
بعتت فرح الرساله ونزلت تحت
عوده للحاضر :-
إتجهوا للمطار ووصلوا هناك وكلهم نزلوا من العربيه
فرح : مازن أستنى
مازن ببرود مصتنع : نعم
فرح : أنا أسفه انت كلامك صح انا بعتله الرساله دى
مازن شاف الرساله وهو مبسوط
مازن بإبتسامه : كدا كويس مش عايزين مشاكل تانى أحنا مصدقنا انك رجعتيلنا بالسلامه
كريستينا بدموع وهى تحضن فرح : كدا هتمشى ي فرح بجد هتوحشينى اوي
فرح بدموع : والله وانتى أكتر انا مكنتش عايزه أمشى
آدم بضحك : كفياكم عياط ياجماعه
مازن : سلام يا آدم عايزين نشوفك كدا
آدم: أكيد لو جيت مصر أول ناس هشوفهم انتوا
كريستينا : سلام يزينب هتوحشينى
زينب : وانتو كلكم بجد
محمد : مع السلامه ي آدم
آدم وهو بيحضنه : سلام يمحمد خلى بالك على فرح
فرح : شكرا جدا يا آدم بفضلك بعد ربنا طبعا انا إتحسنت بجد انت صديق وأخ غالى عليا
آدم بإبتسامه : وانتى يافرح زى أختى واكتر ابقى أسألى بقا
فرح بضحك : طبعا
كلهم ودعوا بعض وبعدين ركبوا الطياره راجعين مصر
كريستينا: بجد هيوحشونى
آدم : أصدقاء طيبين
________________
نروح عند عمر بقا 😅
كان مستنى فرح فى المكان إللى قالها عليه الساعه بقت ١٠ وهى مجتش
عمر : اتأخرت ليه أما أرن عليها
طله تلفونه لقاه فصل شحن
عمر بغضب : اوووف يا ربى هو دا وقته
عمر فضل مستنيها لغايت الساعه ١٢ بليل وهى مجتش
عمر بحزن : كنت متوقع اى أكيد مش هتيجي
عمر روح الفندق ودخل اوضته لقى شهد نايمه حط تليفونه على الشاحن على أمل يشوف رساله من فرح
اول لما التلفون فتح لقى رساله من فرح فتحها على طول وقرئها كان بيقرأ وعينه مليانه دموع 😭
عمر بدموع : مش هقدر اعيش من غيرك
قفل التلفون وفضل يفكر لحد منام
______________________________________
تانى يوم
كانت فرح ومازن والكل رجعو مصر وراحوا عند بيت فرح
منى فضلت تحضن فرح وهى بتعيط : ألف حمدلله على السلامه يبنتى الحمد لله يرب بقيتى كويسه
فرح بدموع : وحشتينى اوى يماما
على بدموع : ومافيش حضن لبابا
فرح جرت على ابوها تحضنه : وحشتنى اوى ي بابا
على بدموع : وانتى يفروحه
عبير ( أم ملك ) : الحمد لله يفرح يبنتى نجحت العمليه
فرح : الحمد لله ياخالتو وحشتينى والله
عبير : وانتى أكتر يروحى
زينب : على بيه شكرا على أنك خليتنى عندكم الفتره دى كلها أنا همشى بقا
محمد : أى هتمشى
زينب : أيوه انا عايشه عند خالى ومرات خالى وأخواتى هناك شكرا ليكم
فرح : شكرا ليكى انتى يزينب وان شاء الله هنجيلك قريب
زينب بضحك : ماشى
مازن : طب استأذن انا
فرح : ليه خليك
مازن : هروح البيت ارتاح ابقا اقابلك بكره
فرح : تمم . وانا طالعه اوضتى انام
ملك : عاوزه انام انا بقا
محمد : يلا روحى بقا
عبير : كدا يمحمد هتطردنا
على : لا يعبير أكيد ميقصدش هو قصده انو ملك تعبانه يعنى من السفر
عبير : اه أحسب بعدين هى مش غريبه دى بنت خالتك يعنى وقريب هتكون مراتك
محمد بغضب : ياحول الله يارب انا مش هتجوز ملك د ذى أختى
ملك بغضب : هو اى دا متقولى حاجه يخالتو
منى : يبنى ملك دى مننا وعارفينها وهى بتحبك
على : منى احنا مش هنجبره دا جواز مش لعب
ملك : انت معاه ولا معايا يجوز خالتى
على : أنا مع ابنى لو بيحبك هكون اول واحد يفرح لو لا يبقا خلاص كل شئ قصمه ونصيب
محمد : أيوة هو دا كل شئ قصمه ونصيب يخالتى بعدين انا بحب واحده وهروح أطلب أيدها قريب
منى : ومين دى
محمد : زينب انا بحبها وهى بتحبنى
منى : ايوا بس..
على : مفيش بس ابنك بيحبها وهى بنت طيبه وغلبانه
عبير بغضب : دى تلاقيها طمعانه فى فلوسكم
ملك : أكيد يماما
محمد : يجماعه انتو مالكم هى فلوسكم ملكوش دعوه
منى : يبنى فكر كويس
على : يا منى بيقولك بيحبها اى هو الجواز بالعافيه
منى : مش بالعافيه بس بالمنطق
محمد : أنا قولت اللى عندى يا زينب يا بلاش يا أمى
منى : اللى تشوفه يبنى خلاص برحتك
ملك بغضب : يعنى اى يا خالتو مش هتجوزه
منى : أنا عملت اللى عليا يا بنتى هو اللى مش موافق
على : يبنى حدد يوم معاها نروح نتقدم فيه
محمد : حاضر يا بابا
عبير : ماشى يمحمد برحتك انا ماشيه يا منى
منى : خليكم
عبير : لا شكرا هنمشى يلا يا ملك
ملك بغضب : يلا يا ماما
___________________________
تانى يوم :-
محمد رن على زينب
📞 محمد : الو يا زينب
📞 زينب : الو فيه حاجه
📞محمد : كنت عايز اشوف يوم اجى انا وبابا أتقدملك
📞زينب بسعاده : بجد هما وافقوا
📞محمد : ايوه بصى أنا هاجى النهارده بليل أخد كلمه 📞من خالك ونحدد يوم أجيب أهلى
📞زينب بسعاده : ماشى يمحمد هستناك
📞محمد : ماشى سلام
📞زينب : سلام
خلصت زينب المكالمه وهى طايره من الفرحه مش مصدقه نفسها
شيماء ( مرات خالها ) : أنتى يابت يلا كملى تنضيف
زينب : خلصت كل حاجه يمرات خالى
شيماء بغضب : شوفى اى حاجه هتفضلى قعدالى كدا شوفيلك عريس دا لو حد رضى بيكى اصلا
زينب : منا كنت جايه اقولكم كدة
شيماء : قصدك اى
زينب : فى واحد عايز يجى يقابل خالى عشان يتقدملى
شيماء بتريقه : هههه ودا بقا شغال اى تلاقيه واحد فاشل
زينب بضحك : دا محمد أبن على بيه اللى كنت عندهم
شيماء بصدمه : ايى انتى هيتقدملك أبن أغنى راجل فى البلد
زينب : النصيب يمرات خالى نقول اى
شيماء : لما اروح أقول لخالك
زينب : هيجى النهارده بليل لوحده ياخد كلمه من خالى وبعدين هيجيب أهله
شيماء بقرف : انتى المعفنه يتقدملك داا وبنتى انا الجميله لسا
زينب : ربنا يرزقها زى مرزقنى ياخالتى لو بس تبطلو نفسنه
شيماء : روحى خلاص متعمليش حاجه ظبطى نفسك كدا هو انتى كنتى تطولى
زينب بنفاز صبر : أهه حاضر يمرات خالى
طلعت شيماء من الوضه وراحت ل عصام جوزها (خال زينب) وقالتله على العريس
عصام بصدمه : اى دول من أغنياء البلد
شيماء بقرف : يحظك يا مروه يابنتى البت دى واخده حظ بنتى كله
عصام بشر : دى تبقا لعبت معانا يوليه
شيماء : هو هيجى النهارده شوفوا كدا أكيد زينب وقعته عشان يجى يتجوز واحده زيها
عصام : عموما شوفى جلبيه حلوه من عندك عشان ميقولش اننا قليلين
شيماء : طبعا يحج
الباب خبط
زينب : أدخل
مروه بقرف : مبروك يا زينب جوازه الهنا
زينب : الله يبارك فيكى يمروه
مروه : سمعت انه غنى بقا عيشه مكنتيش تحلمى بيها
زينب : والله بنبرك انتى وأمك شكل الجوازه مهتم دنا اكتر حاجه مفرحانى أنى هرتاح من وشكم
مروه بغضب : خلاص يختى انا غلطانه كل دا عشان اى يعنى بعدين انا مش عارفه هو بصلك على اى دنتى ولا تعليم ولا حلاوه حتى
زينب بغضب : ملكيش دعوه وأطلعى بره
مروه : خلاص ادينا طلعين متتعصبيش
نتعرف
شيماء : مرات خاله زينب ست طماعه وانانيه وبتكره زينب جدا هى وأخواتها عندها 40 سنه
.
.
عصام : خال زينب طماع زى مراته بيحب الفلوس ومستغل عنده 46 سنه
.
.
مروه : بنت خال فرح عندها  20 سنه فى كليه تجاره فاشله فى الدراسه وسقتط وبتعيد السنه بتكره زينب اوى وبتغير منها . بشرتها سمره وعنيها سوده وشعرها بنى قصير
.
.
.
بليل كان محمد لبس بدلته السوده والجزمه السوده وساعه شيك  عشان يروح لزينب وفرح ومازن هيروحوا معاه
محمد بسعاده : أى رأيكم
منى : قمر يبنى والله يا لو كنت سمعت كلامى كان زمانا ريحين لملك
على : ي منى خليه مبسوط قمر يبنى ربنا معاك
محمد : إن شاء الله النهارده نقرأ الفاتحه وكام يوم ونروح كلنا
على ومنى : إن شاء الله
فرح لبست بنطلون شرلستون وبلوزه بنى بكم وشنطه سوده
فرح : أنا جاهزه
محمد : يلا يفرح مش عايزين نتأخر
فرح: ياد خليك تقيل كدا عشان ميقولوش عيك واقع كدا
محمد : ماشى يختى يلا مازن تحت مستنينا
فرح : يلاا
ركبوا العربيه كلهم وأتجهوا لمنزل زينب
عند زينب
شيماء : بصوا انتو الاتنين هتفضلوا فى الاوضه متطلعوش غير لما انادم عشان نقرأ الفاتحه
زينب : حاضر يمرات خالى
مروه : طب وانا مالى عايزه اطلع
شيماء : هوا كدا
زينب  : ماشى يمرات خالى ادينا قاعدين فى الاوضه هنا
رن جرس الباب
زينب بفرحه : اهو اهو جه روحى يلا
شيماء بقرف : خلاص يختى رايحه
شيماء فتحت الباب وبدأت تزغرط : للللللللللليييييي يا ألف نهار أبيض أهلن أهلن
فرح بصوت واطى : أحنا دخلنا شقه غلط ولا اى
مازن : شكله كدا
شيماء : اتفضلو اتفضلو
دخلوا جوا وعصام كان لابس الجلبيه البنى وعمال يشرب شيشه
فح : أحه أحه اى الريحه دى
محمد : فرح معلش استحملى
عصام : أتفصلو متتكسفوش
محمد : أهلا ياعمى
عصام : أهلا أهلا انت العريس صح
محمد : أيوه
عصام : وانتو اخواتو
فرح : أنا أخت محمد أسمى فرح يا عمو ودا مازن صديقنا
عصام : يا أهلا يا أهلا
محمد بتوتر : نخش فى الموضوع بقا
عصام : أه طبعا يا أبنى
محمد : أنا جاى أتقدم لبنت أختك زينب يا عمى
عصام بفرحه : واحنا يسرنا يبنى احنا بنشترى راجل
مازن بصوت واطى : فرح أنا حاسس ان الراجل دا مش تمام
فرح بصوت واطى : والله وانا دول شكلهم هيستغلوا الواد يعينى يازينب عايشه معاهم ازاى دول
عصام : فيه حاجه
مازن : لا كمل يا عمى
عصام بضحك : يعنى لو كنت شفت بنتى مروه الاول كنت جوزتهالك
محمد بضحك: هههههه
فرح بقرف : أى الناس دى هو مش بيتكسف
مازن : أستحملى شويه ونمشى
محمد : طب يلا نقرأ الفاتحه
عصام : اه طبعا ي أم مروه نادمى زينب
شيماء : حاضر يا حج
شيماء بصوت عالى : يا مروه يا زينب تعالو
مروه : حاضر
طلعوا هما الاتنين
زينب يإبتسامه : السلام عليكم
محمد : وعليكم السلام
قعدوا كلهم وقروا الفاتحه وطول القعده مروه مشلتش عنيها من على مازن
محمد : بعد بكره ان شاء الله أجيب أهلى عشان تتفقوا على كل حاجه
عصام : طبعا طبعا يبنى هنستناكم
فرح : طب نستأذن احنا بقا
مروه : خليكم شويه
مازن : لا هنمشى كفايه كدا بعد بكره ان شاء الله نبقا نيج
مروه بدلع : مع السلامه
فرح : سلام
مشوا ونزلوا تحت
فرح : العيله دى مش مرتحالها
مازن : ولا انا والله
فرح : ولا البنت اللى اسمها مروه دى مش طيقاها خالص
محمد : والنبى عدوها على خير
فرح : والله لولاك مكنت قعدت ثانيه واحده ولا الراجل دا يقولك خد بنتى هو بالعافيه
مازن : خلاص يجماعه عدت على خير
محمد : الحمد لله يلا يا فرح
مازن : اشوفكم بكره بقا
فرح ومحمد : سلام
مازن : سلام
يتبع ......