الجزء الحادي عشر

2.2K 72 0
                                    

فرح بدموع: حتى الألوان اللى اخترتها مختراها للأوضه أتغيرت بقت غريبه انا مبقاش ليا مكان هنا

حد فتح الباب

فرح بصدمه : عمر
عمر بصدمه : اى دا فرح بتعملى اى هنا
فرح بدموع : أسفه انا ماشيه دلوقتى
عمر مسكها : أستنى لازم تسمعيني
فرح : أنا عرفت كل حاجه خلاص
عمر : اى عرفتى
فرح : ايوه عرفت انك اتجوزتها غصب عنك
شهد بزعيق : لا يحبيبتى انا مراته وهو اتجوزنى بأرادتو
عمر بغضب : أسكتى انتى دلوقتى
فرح بدموع : خلاص مش هتفرق انا اصلا مكنش ينفع ادخل الاوضه بقاش ليه الحق
شهد بغضب : طب كويس انك عارفه انك ملكيش الحق يلا بقا بره
عمر بغضب : اسكتى بقا وإلا انتى اللى بره
فرح : أنا أسفه عملت مشكله
عمر : أستنى
مشيت فرح وهى بتجرى وبتعيط ركبت عربيتها ومشيت بسرعه
سلمى : اى الصوت العالى دا
شهد : ما كلو منك انتى اللى جبتيها
عمر ضرب شهد بالقلم : تانى مره تتكلمي مع أمى بأحترام
شهد بغضب : أنت بتضربنى ماشى انا نازله
عمر بغضب : فى داهيه
نزلت شهد وهى عمال تعيط إنه ضربها وهى حامل وكمان بيدافع عن فرح
سلمى : أستهدى بالله يبنى مش كدا
عمر : أنا مسمحش لأى حد يهينك
سلمى : خلاص يبنى حصل خير
عمر : أنتى شوفتيها فين
عمر : كنت راجعه من المستشفى بكشف على عينى لقيتها هناك قولتلها تعالى اقعدى معايا شويه
عمر : ماشى يا أمى
سلمى : هسيبك ترتاح شويه اكيد تعبان من السفر
عمر : اه والله يا أمى
سلمى : ماشى يا ابنى انا نازله
_____________________

اما عند فرح وصلت بيتها ودخلت أوضتها على طول وفضلت تعيط
فرح بدموع : طب انا بعيط ليه دلوقتى المفروض هو اللى يتعذب مش انا

الباب خبط
محمد : ممكن أدخل
فرح وهى بتمسح دموعها : أتفضل يا محمد
محمد : القمر بيعيط ليه
فرح بضحك : هاا مش بعيط ولا حاجه
محمد حضنها وفضل يقولها : متزعليش نفسك على واحد ميستهلش انا عارف ان الدموع دى بسببه
فرح بدموع : أنا مش عارفه انسى اللى عمله فيا
محمد : انا هقولك حاجه الماضى عدا وخلاص ركذى فى المستقبل يا فرح انتى لسه صغيره والعمر قدامك
فرح : لكن هو عمل كدا معايا ليه
محمد : مش مهم اهو عمل وخلاص عدا وكمان مازن بيحبك من زمان وانتى عارفه كدا كويس إديله فرصه
فرح : مازن دا أعز صديق ليا
محمد : أديله فرصه هو بيحبك ومستعد يعمل اى حاجه على شانك وانتى أكيد هتحبيه
فرح : أنا مش هنكر ان لما بشوفه فى مشاعر بتتحرك جوايا لكن انا متلغبطه
محمد : خدى وقتك
فرح : ماشى المهم بكره انا مش هروح معاكم روحوا انتو
محمد : ليه كدا
فرح : مش حابه المكان هناك
محمد : لا يفرح لازم تروحى وكمان إتصلى بمازن عشان يروح معانا انا معرفش اعمل حاجه من غيره
فرح : ماشى هرن عليه
_________________________

عند مازن فى المستشفى

مروه بخوف : دكتور ممكن بكره أخد أجازه
مازن : هو انتى لحقتى
مروه : بكره هيجو اهل محمد عشان زينب ولازم اكون موجوده
مازن : ايوه صح ماشى
مروه : ممكن أسألك سؤال
مازن : أتفضلى
مروه: هو انت هتيجى معاهم بكره
مازن : مش عارف هشوف فرح لو هنروح او لا
مروه بغيره : هى فرح مش هتروح
مازن : مش عارف
رن تلفون مازن وكانت فرح
مازن : دقيقه هرد
مروه : تمم
كانت مروه واقفه وهو بيكلم فرح وكانت مدايقه اوى
📞 مازن : ألو يافرح
📞 فرح : هتيجى بكره معانا ولا اى النظام
📞 مازن : انتى رايحه
📞 فرح : والله مكنتش عايزه اروح بس محمد أصر وقالى لازم انت تكون موجود
📞 : مازن : خلاص ماشى هعدى عليكم بكره ونروح سوا
📞 فرح : تمام . سلام
📞مازن : سلام

حب بعد معاناة حيث تعيش القصص. اكتشف الآن