حب بعد معاناة

الجزء الثالث عشر

فرح دخلت الحمام خدت شاور ولبست فستان قصر لونه بيج وشنطه وسوده ولفت شعرها لورا وحطت ميكاب خفيف

محمد دخلها الاوضه وقالها : خلصتى ولا لسه
فرح : أيوه اهو لبست
محمد : ماشى يلا بينا
فرح : تمم

ركبوا العربيه ووصلوا تحت بيت فرح ونزلت زينب ومروه

زينب كانت لابسه جيبه بيضه وبلوزه سوده وطرحه خضره ومعاها شنطه خضره

ومروه كانت لابسه بنطلون جينز ديق وبلوزه قصيره وفارده شعرها

ركبوا كلهم العربيه كلهم ووصلوا النادى
مروه : واو النادى كبير اوى وبصى فخم أزاى
فرح : اه تعالو نقعد هناك
قعدوا كلهم على طربيزه وطلبوا عصير
مروه : على كدا دا بفلوس كتير
فرح : مش اوى
مروه : كام
فرح :  100 ألف جنيه
مروه بصدمه : وليه كل دا الكورنيش أشتكا
فرح بضحك : عادى أحنا بندفع دا فى السنه يعنى طول السنه تيجى وتقعدي برحتك
مروه: يعنى الاكل ببلاش
فرح : لا طبعا انتى بتدفعى
مروه : كمان
فرح : تعال نتمشى شويه
مروه : ليه خلينا
فرح : تعالى بس نخليهم على راحتهم
مروه: ماشى

مروه وفرح راحوا يتمشوا ومحمد وزينب قعدوا سوا
محمد طلع خاتم من جيبه ووراه ل زينب : أى رأيك
زينب بسعاده : يجنن
محمد : بصى أنا كنت هلبسهولك دلوقتى بس قريبتك دى
زينب : خليها للخطوبه عشان نلبس الدبل
محمد بسعاده : ماشى يا حبيبتى
زينب بتوتر : كنت عايزه اكلمك فى موضوع كدة
محمد بحب : قولى ياحبيبتى
زينب : أخواتى
محمد : مالهم
زينب : هما ملهمش حد غيرى وخالى ومراته بيعاملوهم وحش
محمد : أنتى عيزاهم يعيشوا معانا
زينب بتوتر : لو الحاجه دى هتدايقك خلاص اعتبرنى مقلتش حاجه
محمد بحب : لا دول اخواتك ومقدرش ابعدهم عنك وغير كدا هما أطفال ان شاء الله لما نتجوز يجوا ويعيشوا معانا
زينب بسعاده : بجد شكرا اوى يامحمد انا بحبك جدا
محمد بحب : وانا اكتر

فرح ومروه بقا 😅

مروه : هو انتى إدايقتى منى لما مرضتش ادخلك
فرح : الصراحه ايوه بس عادى انتى جديده فامكنتيش تعرفى مع انى فضلت افهمك
مروه : حصل خير . هو انتى تعرفى مازن من امتى
فرح بإنبساط : ياااه دا من وحنا صغيرين كانو جرانا وكبرنا انا وهو ومحمد سوا كنا علطول مع بعض ولغاية دلوقتى برضو لسا صحاب ومتفرقناش
مروه : هو مازن مكنش مرتبط قبل كدا
فرح : لإعتقادى لا
مروه : ممكن يكون بيحب واحده
فرح : أمممم
مروه : يلا نمشى بقا انا زهقت
فرح : تمام يلا
راحو عند محمد وزينب
مروه : يلا نمشى
زينب : ماشى
محمد : أركبوا هوصلكم
مروه : يلا
ركبوا العربيه ومحمد وصلهم بعدين روح هو وفرح
فى بيت عصام :-

عصام : أتبسطوا يا أولاد
مروه : اوى يا بابا
شيماء : كلها كام شهر وتتجوز الهانم ونخلص منها
زينب بقرف : والله انا اللى هرتاح منكم
عصام : انا هطلع اخواتك من المدرسه السنه دى اخر سنه ليهم المصاريف كترت عليا
زينب بغضب : هما من حقهم يتعلمو
عصام : وانا مالى انا قادر أخلكم تاكلو بالعافيه
شيماء : خلى خطيبك يصرف
زينب : أصلن اتكلمت معاه ووافق وأخواتى هيعيشوا معايا فى البيت
عصام بصدمه : اى وافق
زينب : أيوه تشكر يا خالى مش عايزين حاجه منك