បុព្វហេតុស្នេហ៍ [Complete✅]

ភាគទី18: អូនជាជនរងគ្រោះដែរមែនទេថេយ៍វី?

  ជីមីនកំសត់ត្រូវបានអ្នកបម្រើរយុនហ្គីនាំទៅញាុំអាហារងូតទឹកផ្លាសខោអាវរួចសម្រាកគេស្អាតដូចជាក្ងោកអញ្ចឹងតែរៀងអភ័ពខោអាវប្រឡាក់រហែកគ្មានអាវដូប៉ុន្តែគេនៅមានក្លិនខ្លួនផ្លែប៉េះក៏ដោយសារតែជាជីមីនជាអូមេហ្គាសម័យនេះមានមនុស្សតិចណាស់ដែលហិតក្លិនអូមេហ្គាដឹងលុះត្រាពួកគេធ្លាប់នៅជិតនឹងស្គាល់ពីអូមេហ្គាពីមុនមកទើបដឹង ប្រៀបដូចជាយុនហ្កីដែលបានស្គាល់ថេយ៍វីនឹងធ្លាប់នៅជិតហិតក្លិនដឹងថាជីមីនក៏មានក្លិនតែមួយដែរពិសេសសម្ដីជុងហ្គុកបាននិយាយគ្នាព្រឹកមិញជាមួយនាយ

គឺជុងហ្គុកមកជួបនិយាយរឿងកិច្ចការនៅនិយាយដល់រឿងផ្លូវធ្វើដំណើរទៅភូមិជីមីនជួបលោកយាយចម្លែកនោះទើបយុនហ្គីសួរពីជីមីនជុងហ្គុកក៏ប្រាប់ទៅថាក្មេងតូចដែលថេហ្យុងចង់យកប្រាក់ទៅសងនោះជាអូមេហ្គា

  ក្រោយដាក់ជីមីនគេងលាបរបួសអោយគេរួចរាងតូចដែលហត់នឿយនឹងពិបាកចិត្តរឿងម្ដាយមកនោះគេងយ៉ាងស្កប់ស្កល់គេនឹងជឿមនុស្សអភិជនដូចជាយុនហ្គីថានឹងព្យាបាលម្ដាយរបស់គេពេលគេក្រោកមកចាំសួរយុនហ្គីពីលក្ខខណ្ឌ

"មើលគេអោយល្អហើយកុំរំខានដំណេកគេអោយសោះ"យុនហ្គីមកអើតមើលហើយក៏ផ្ដែផ្ដាំអ្នកបម្រើរមុននឹងនាយចុះជណ្តើរទៅខាងក្រោមពេលទៅដល់ក្រោមសីុប៊ីលីភរិយានាយក៏មកស្ទាក់ផ្លូវល្មម

"លោកបងអោយហូហ្សីយកក្មេងនោះទៅណាវាជាចោរលួចបេះផ្កាសំខាន់ៗរបស់អូនអ្នកបម្រើរប្រាប់ថាមិនមែនលើកទី1ទេ"សីុប៊ីលី

"ហេតុអីអូនកំណាញ់គ្រាន់តែផ្កាប៉ុណ្ណឹង"យុនហ្គី

"ដូចច្ចេះបងគាំទ្រអំពើរលួចមែនទេ?​"សីុប៊ីលី

"បើគេលួចធ្វើអ្នកមានចាំយើងខឹងដល់ថ្នាក់វាយគេក្មេងគ្រាន់តែលួចផ្កាមួយកន្ត្រកហេតុអីអូនកំណាញ់ដល់ថ្នាក់ទៅវាយដុំគេមានមនោសញ្ជេតនាខ្លះផងមិនមែនអូនមិនឃើញទេថាគេជាក្មេងក្រីក្រ"យុនហ្គី

"ចុះយកក្លិនក្រអស់នោះមកឆ្អាបវិមានយើងធ្វើអី?​ល្អបើបងមានមនោសសញ្ជេតនាក៏ប្រលែងអោយទៅវិញទៅពិសេសកុំអោយជាន់នៅទីនេះឬបេះផ្កាអូនទៀត"សីុប៊ីលីនិយាយទាំងខឹងនាងមិនចូលចិត្តមនុស្សក្រីក្រឡើយគួរអោយរអើមមិនគួររាប់រក