បុព្វហេតុស្នេហ៍ [Complete✅]

ភាគទី30​: មិនខ្លាចយើងយកប្ដីឯងលែងទៅវិញទេហ្ន៎?​

ក្រោយចេញនោះមកថេហ្យុងគេមិនបានទៅញាុំអាហារនោះទេគេមកខាងក្រៅបំណងដើរមើលគេមើលឯងពិសេសគឺរកសេះជិះលេងអប្សុកណាស់ជុងហ្គុកមិននៅកុំអីព្រឹកឡើងកូនាយមុនធ្វើការហើយបន្តិចនាយក៏ត្រឡប់មកវិញបាននិយាយហូហែរកូទៀត

"គិតទៅជីវិតពេលអត់រដ្ធមន្ត្រីមួយថ្ងៃហាកដូចពិភពលោកទាំងមូលថេយ៍រស់នៅតែម្នាក់ឯងកំព្រាឯកាតែលតោល​"រកសេះមិនឃើញមានតែឡើងលើដើមឈើលេងថេហ្យុងអង្គុយអោបដើមឈើតូចចិត្តនឹងជីវិតខ្លួនឯងក្រោយប្ដីក្លែងក្លាយមិននៅ

"ហ្ហឹកៗ...ហ្ហើយ!​ពេលណាបងមកវិញអូនទន្ទេញរងចាំផ្លូវបង ស្នេហ៍ស្នង​អូនឯកា អុស៎..."កំពុងតែអោបដើមឈើច្រៀងទាំងយោលជើងរំពេចនោះគេក៏ឃើញសេះដែលអ្នកយាមទុកចោលក្រោយជិះរួចនោះថេហ្យុងប្រញាប់សម្រូតខ្លួនចុះពីលើដើមឈើមុននឹងរត់សំដៅទៅរកសេះមួយនោះហើយហក់ឡើងជិះ

"ហិហិ បានជិះឯងទៀត យ៉ា!​"អ្នកយាមព្យាយាមជិះសេះនឹងយកសេះទៅលាក់អស់ហើយភ្លេចខ្លួនបន្តិចចុះពីលើសេះបន្តិចសោះរាងតូចមិនដឹងជាមកពីណាឡើងមកជិះវឹង

"គឺម្ចាស់តូចសេះខ្ញុំ"នៅសេះខ្ញុំនៅនឹងទៅថេហ្យុងគេបញ្ជារសេះរត់ស្ទុយទៅបាត់ពិសេសជិះសំដៅទៅខាងរបងខាងមុខនៃវិមានហើយបញ្ជារសេះក្នុងល្បឿនលឿនទៀតផងគេមិនខ្វល់ពីសម្ដីអង់រក្សឬអ្នកយាមទេសំខាន់គេចង់ជិះ សកម្មភាពរាងតូចជិះសេះទៅខាងក្រៅវិមានស្ថិតក្នុងកែវភ្នែកមនុស្សស្រីម្នាក់ដែលកំពុងតែអោបដៃឈមើលជាមួយនឹងអ្នកបម្រើរជំនិតរបស់នាង

"គួរអោយខឹងណាស់ដែលយើងត្រូវអម៉ាសពេលលោកបងទាត់ចោលមុនគេទាំងដែលយើងជាមនុស្សដំបូងដែលបងលោកថ្នាក់ថ្នមមុនអ្នកណាទាំងអស់"នោះគឺជាអាន់លីសានាងនៅតែគុំចំពោះ
ថេហ្យុងមិនបាត់នោះទេ

"គឺមកពីម្ចាស់តូចស្អីគេនឹងហើយអ្នកនាងរំអួយញិញក់ដាក់លោកម្ចាស់"សូគីអ្នកបម្រើរជំនិតរបស់នាងក៏លូកមាត់បន្ថែមល្បោយ

"យើងក៏មិនអោយវានៅបានសុខដែរយើងត្រូវចាកចេញមនុស្សជាច្រើននឹងចម្អកយើង ភាពអម៉ាសរបស់យើងកេត្តរ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញក្នុងនាមជាភរិយារដ្ធមន្ត្រីដែលយើងបាត់បង់ត្រូវអោយថេយ៍វីអាប្រ៊ីការទទួលវិញយ៉ាងសាកសម"អាន់លីសានិយាយទាំងទឹកមុខកំណាចបែបខឹងគុំថេហ្យុងខ្លាំងតែម្ដង