KAYIP

8. Bölüm

Yavaşca kafamı kaldırdığımda Bora ile göz göze geldim. İçime büyük bir su serpilirken, beni kolumdan tutup bir arabaya bindirdi. Herkes buradaydı.

Ece'nin ağlamaktan gözleri şişmiş, Lina'nın gözlerinin altı uykusuzluktan mosmor olmuş sıkıca Eray'ın ellerini tutuyordu. Diğerleri de onlardan farksızdı.

Beni görünce hepsi sıkıca sarıldı ve ağlamaya başladı. Ben ise olayın şokunu atlatamıyordum. Bir süre sonra hepimiz ayrıldık.

"Aren iyisin değil mi? Çok korktum, sana bir şey olacak diye çok korktum Aren."

"Geldim Ece. Buradayım." Sıkıca sarılıp kokusunu içime çektim.

"Korkudan hiçbirimiz uyuyamadık. Heryere baktık kızım. Neredeydin?" Eray'ın sorusu ile gözlerimi ona çevirdim. Ağlamak üzereyken konuştum;

"Beni o eve götürdü. Beni lunaparka götürdü. Benim o anları tekrar yaşamamı istedi. Gözlerimi siyah kumaş parçası ile kapattı. Ölmek istedim. Beni öldürsün istedim. Yalvardım. O anları tekrar yaşatmaması için yalvardım. Beni biliyor. Geçmişimi biliyor. Geleceğimi benden almak istiyor." Herkes susup dehşetle beni izliyordu.

"Kimdi o?" Deyip sinirle soludu Kuzey. Sakin kalmaya çalışıyor gibiydi. Derin nefes alıp cevap vermemi bekledi.

"Kuzenim Koray."

Herkes şaşkınlıkla susmuştu. Yol boyunca kimse konuşmadı. Bir saatlik bir yolun ardından neresi olduğunu bilmediğim bir eve gelmiştik.

"Burası neresi?" Diye sordum merakla. Cevap Bora'dan gelmişti. "Benim yaşadığım asıl evim." Söylediği şey ile gözlerimi kıstım. Aklıma hemen Can ile olan konuşması geldi ve; "Doğru sen benim yüzümden almıştın o evi değil mi?" Diye söyledim.

Bora'nın gözleri açıldı ve herkes hep bir ağızdan "Ne" deyip anlamsız gözlerle Bora'ya baktı. Bora ise geçiştirerek arabadan inmemizi istedi.

Eve girdiğimizde hemen bir koltuğa oturdum ve derin nefes aldım.
Lina tüm olayları anlatmam için ısrar etti ve herşeyi baştan sona anlattım.

Kaan bile öfkeden deliye dönmüş durumdaydı.

"Onu bulursam öldüreceğim. Yemin ederim."

"Kaan lütfen sakin olur musun?" Söylediğim şeyle birlikte Kaan oturmuştu. Eray'ın bana getirdiği suyu içtim.

Biraz olsa da sakinleşmiştim. Hiç uykum yoktu. Bu yüzden tekrar kitap okumaya karar verdim. Benim yanlız kalmamı istemedikleri için onlar da kitap almıştı. Bir kaç saat sonra sabah olmuştu.

Kahvaltı yedik ve dışarı çıkmaya karar verdik. Bir alışveriş merkezine gittiğimizde Ece beni zorla makyaj malzemeleri satan bir mağazaya sürükledi. Eray ve Lina başka bir yere gitmek istediklerini söyleyip yanımızdan ayrıldı. Kuzey ve Kaan ise oyun oynamak için en üst kata çıktılar. Bora ise... O bizimle beraber mağazaya girdi.

Lina'nın Anlatımıyla;

Eray beni yukarı kata doğru çıkardı ve sinemanın önünde durdu. Anlamsız gözlerle ona bakıyordum.

"Hadi seç. Hangi film?"

"Bilmem ki."

"Hadi ama."

"Tamam o zaman, şu güzel görünüyor." Bir korku filmiydi. Güzel gözüküyordu.

Biletleri aldık ve salonda yerimize oturduk. Oturuyorduk ama Eray gözünü benden ayırmıyordu. Film başlamıştı ve dikkatle izlemeye başlamıştım.

Eray benden daha çok korkuyordu. Tam ani bir sahne çıkmıştı ki Eray azından bir küfür savurdu ve herkesin bize bakmasına sebep olmuştu. Eray'ın adına onlardan özür diledim ve filmi izlemeye davem ettim.