I NEED YOU [KAGEHİNA]

10

Babam büyük bir hızla hastaneden ayrıldı. Ben ise hala ne yapıcağımı bilmiyordum. Kalbim o kadar acıyordu ki göz yaşlarımı tutamadım. Hinata saatlerdir ameliyat odasındaydı. Bir türlü çıkmıyordu. O sırada babam geri geldi.

"Çocuk itiraf etti. Bunu yapmasını ondan biri istemiş fakat oda kim olduğunu bilmiyormuş. Polisler halletmeye çalışıyor. Sen şimdi annenle git ve üzerini değiştir. Sonra buraya geri gel."

"Gidemem baba."

"Beni dinle oğlum. Ben buradayım."

Babamı dinleyip annemle birlikte eve döndüm. Kendimi boşluğa düşmüş biri gibi hissediyordum. Kendimi ve yolumu kaybetmiştim.

"Bay Kageyama! Odaya girebilirsiniz. Onu uyutuyorduk ama birazdan uyanır."

"Teşekkür ederim doktor hanım. Bu iyiliğinizin karşılığını alıcaksınız bundan emin olun."

"Tobio nerede?"

"Ona soyadıyla seslen. Şimdi seninle konuşmamız gereken bir şey var küçük omega. Kageyama'ya zarar gelmesini istemezsin değil mi?"

"E-evet efendim ama bunu neden soruyorsunuz. Ve bebeğim o iyi mi?"

"Bebeğinde sen de çok iyisiniz fakat sizinle oldukça Kageyama iyi olamicak. Bunu en başından beri biliyordum fakat bu kadar çabuk sıkıntıya girebiliceğimizi tahmin etmemiştim. Bu gün okulda yaşanan olayın yaşanmasını ben istedim. Çünki başka bir türlü sizi ayıramazdım."

"E-efendim anlayamıyorum. Bizi neden ayırmak istiyorsunuz? Birlikte olmamızı siz istemiştiniz."

"Ben sadece oğlumun baskın bir omegadan çocuk yapmasını istedim, o omegaya aşık olmasını değil. Ayrıca bizim gibi ailelerin yüksek mevkide birileri ile evlenmesi gerekir. Tobio şuan bebeğinizi öldü sanıyor. Sende bu yalanı devam ettiriceksin ve ondan ayrılıcaksın. Geçimi sağlaman için her şeyi en iyi şekilde yapıcaz merak etme. Doğumdan sonra bile her türlü masrafın karşılanıcak fakat bebeği biz alıcaz ve sen de oğlumdan uzak durucaksın. Onu bizim aileye yakışan bir omega ile evlendirmeyi planlıyorum. Şuan bunları anlamayabilir fakat ilerde beni çok iyi anlicağını biliyorum. Nede olsa o benim oğlum."

"B-bu dedik-dediklerinizi yapmazsam, ne olur?"

"Ne mi olur? Senin yüzünden sürekli okulda kavga eden bir öğrenciye dönüşür, delirir ve okuldan atılır. Derslerini veya başka bir şeyi asla önemsemez. Hayatını kaydırmış olursun yani. Birazdan gelirler. O yüzden konuştuklarımızı unutma. Bebeğiniz öldü ve sen de artık bu birlikteliği istemiyosun."

Bir duşa alıp üzerimi değiştirip evden hemen çıktım ve yola koyuldum. Belki de çoktan uyanmıştı ve ben onun yanında değildim. Bu onu daha çok etkileyebilir. Onu bu saatten sonra yalnız bırakamam. Onun yanında olmam gerekiyor. Bu durumdan sadece ikimiz birbirimize destek olursak çıkabiliriz.

"Ne zaman uyandın?"

"Bilmiyorum, biraz oldu."

"Sen....iyi misin?"

"Evet neden iyi olmiyim?"

Odaya girdiğimden beri ne yüzüme bakıyor nede benimle doğru düzgün konuşuyordu.

"Uyandığında burada olmadığım için kızgınsan ben-"

"Kageyama Tobio!"

Bana tam adımla mı seslendi?

"Bu günden sonra seninle bir bağımız kalmadı. Bu evlilik bir çocuk doğurmak üstüne kuruluydu fakat olmadı. Bitmesi daha iyi. Hem biz de birer çocuğuz."

"Hinata! Ne dediğinin farkında mısın? Biz, biz birbirimizi seviyoruz. Evet kötü bir olay yaşadık ama-"

"Ben seni hiç sevmedim. Sadece kalıcak bir yere ve paraya ihtiyacım olduğu için biraz numara yaptım. Ama bunu yapmaktan da sıkıldım. Bitsin artık."