10 NUMARA (Ara Verildi)

7. Bölüm

Helloo! Yine ben.
Bu bölüm olaylar nasıl gelişmiş onu okuyacağız. İnşallah beğenirsiniz.

Keyifli okumalar.

Almira Karsu'dan
♡
Eve geldigimizde kapının önünde polis arabaları duruyordu. Kızlarla bir birimize baktık. Sonra önümüze dönüp polislerin olduğu yere doğru yürümeye başladık.

Bizi ilk fark eden orta yaşlardaki polis oldu.
"İrem Yıldırım hanginiz?" Dedi ciddiyetle.

İrem bir adım öne çıktı "Benim. Bir sorun mu var?" Diye sordu. Polis arkasındaki genç polise bir işaret verdi.

"Sizi almak zorundayız İrem Hanım. Hakkınızda şikayet var." Dedi orta yaşlı olan. O sırada diğer polis İrem'e kelepçeyi takmıştı.

Galiba Sıla İrem'i şikayet etmişti saçını çektiği için. Ayy ne kadar saçma. Sanki öldü aq.

İrem kafa salladı ve polis arabasına bindi.
Polis arabası giderken ben Cemre'ye döndüm.

Gözleri endişeyle parlıyordu neredeyse ağlayacaktı. Onu kendime çektim ve konuşmaya başladım. "Endişelenme birtanem ifadesini alırlar ve bırakırlar bir kanıtları yok. Şimdi sen eve gir ben İrem'i alıp geleyim." İlk başta itiraz edecek gibi oldu ama bakışlarımı görünce kabul etti.

O eve girerken bende arabaya doğru gidiyordum. Arabaya bindiğimde Hakan'ı aradım.

Telefonu Endişeli sesiyle açtı. "Alo Almira! Ahmet'i aldılar. İrem yanında mı?" Dedi aceleyle.

"Sakin ol ilk önce. İrem'i de aldılar ben karakola gidiyorum sen Gökayların yanında kal. Alp'e numaramı ver beni arasın." Dedim onun aksine sakince. Şuan oradaki kaosu tahmin edebiliyordum.

"Ne saçmalıyorsun sen?!" Dedi hiddetle. Ben bu sırada yola çıkmıştım.

"Hakan! Dediğimi yap. Ben her şeyi halledeceğim." Dedim sonunda sakinliğimi köşeye bırakıp. Ve telefonu yüzüne kapattım. Çünkü kapatmasam daha çok boş yapacaktı.

1 dakika sonra bir numara aramaya başladı. Büyük ihtimalle Alp'ti. Hızlı bir şekilde telefonu açtım. "Alp?" Diye mırıldandım hemen.

Bir kaç hışırtı sesinden sonra onun sert sesini duydum. "Almira? Seni aramamı istemişsin. Bir sorun mu var?" Dedi endişeyle. Büyük ihtimal bana bir şey oldu sanıyordu.

"Hayır ben sağlamım. İrem'i aldılar şuan karakola gidiyorum. Ahmet için herkesi toplamana gerek yok tek başına gel. Birlikte hallederiz. Diğerleri benim evime geçsin." Dedim. Nezaretten çıkınca İrem hepimize anlatabilirdi olayı böylece.

Bir süre sustu ardından rahatlamış bir şekilde konuşmaya başladı "Tamam. Ben senin yanına geliyorum. Biz birlikte hallederiz." Dedi son cümleyi imalı bir şekilde söyleyerek.

"Evet her şeyi." Diyip hızlı bir şekilde telefonu kapattım. Çünkü biraz daha konuşursak konu farklı yerlere gidecekti.

Numarasını 10 numara diye kaydettikten sonra telefonu bıraktım. Bu şekilde kaydetmiştim çünkü sahada formasında bu sayı vardı ve ona içimden bile olsa böyle seslenmek çok hoşuma gidiyordu.

Bu sırada ben karakola gelmiştim. Tahminimce şuan İrem ve Ahmet ifade veriyordu o yüzden karakolun avlusunda Alp'i beklemeye başladım.
10 dakika sonra Alp 8 adım kadar uzağımdaydı. Onun bana gelmesini beklemeden ona doğru hızlı adımlar attım ve göğsüne sokuldum

O da beni sertçe kendine çekti. Sanki bütün sakinliğim, soğukkanlılığım onu görünceye kadardı. Siz sevgili değilsiniz ne bu yakınlık.