"Tapatin mo nga ako Isaah." Nakahalukipkip si Rose sa isang sulok ng kwarto ng nobyo. Binuksan niya ang ilaw para bigyan ng liwanag ang madilim at sobrang lamig nitong kwarto.
Nakapagdesisyon si Rose na ngayon komprontahin ang boyfriend. Hindi niya na kasi nagugustuhan ang palagi nitong pagkailang at akto na parang may tinatago. Handa naman siyang bigyan ito ng oras at panahon pero sana man lang ay magsabi sa kanya. Girlfriend naman siya nito, siguro naman ay may karapatan siyang manghimasok.
"Turn off the lights, Rose." Isaah clicked his tongue. Mabibilis ang pindot niya sa joystick at tutok na tutok ang atensyon sa malaking screen. Weekday ngayon kaya nakakulong ito sa kwarto para ubusin ang oras kaka online games. Alam din ni Rose na ayaw ng boyfriend ang iniisturbo kapag in-game. Pero wala siyang balak maghintay. Mas importante sa kanya ang komunikasyon kaysa sa kung anong ginagawa ng boyfriend niya ngayon.
"Isaah!" Rose stomped her feet towards the boy. She doesn't like being ignored and kahit anong haba pa ng pasensya niya, may mga araw din na hindi niya kayang tiisin ang pag uugali ni Isaah.
"Rose what the fuck!" Isaah screamed when the screen blacked out. Pinatay pala ni Rose ang PlayStation.
"Stop ignoring me, Isaah! Kanina pa kita tinatanong kaya sagutin mo naman ako ng matino!"
"Fine! Just what kind of bullshit is this about‽"
"This is not bullshit! Gusto lang naman kita kamustahin, bakit parang galit ka pa? Atsaka! Wag mo nga akong sigawan! Soft hearted ako!" naiiyak na tugon ni Rose. Tinakpan niya ang bibig para hindi kumawala ang hikbi pero balewala din dahil naluluha na siya.
Napabuntong hininga nalang si Isaah. Naguilty siya sa ginawa kaya inako niya ang nobya papunta sa kama. Naupo sila doon at saglit niya muna itong tinahan. Nang kumalma na ang lahat, tsaka na nagsalita si Isaah.
"Sorry. Hindi ko sinasadya... I also don't know na pupunta ka ngayon sa bahay. Diba may usapan tayo na tuwing sabado, 'me' time natin 'yun?" saad nito, ngayon ay sa mas mahinahong paraan.
Suminghot si Rose at pinunasan ang luha, tumango ito, "Oo. Pero hindi na kasi ako makapaghintay. You've been acting weird these past few days. Parang may problema ka. I just wanna check up on you kung anong lagay mo. I'm your girlfriend, at least share with me what's bothering you..."
Isaah was loss at words. Mariin siyang napalunok at nangangapa kung ano ang isasagot. He's aware that he's not good at hiding and controlling emotions, hindi na siya nagtaka kung bakit mabilis na nakahalata ang nobya.
Hindi niya alam ang sasabihin. Takot siya sa mga posibilidad na pwedeng mangyari kapag nalaman ni Rose ang kaganapan sa pagitan niya at ng guro. Nilalamon nanaman siya ng matinding konsensya lalo na't ngayon ay sigurado na si Isaah. Sigurado na siya na tunay ngang nagustuhan niya ang nangyari sa kanila ng guro noong nakaraan.
It all happened so fast. Akala nga niya ay panaginip lang. Hindi padin makapaniwala si Isaah na parte rin iyon ng reyalidad.
It's still fresh in his mind. Everything is so vivid. Yung banilyang samyo na umaakap sa kanya noong mapalapit at mayapos ang guro. Mga malalantik nitong kamay na nakabalot sa kanyang kaselanan. Pag patong niya sa malalaki nitong hita, pagdama sa kababaihan. Isa narin ang malalambot nitong bulubundukin na tumatama sa kanyang dibdib noong hapit sa pwesto silang dalawa. At higit sa lahat ay ang magaan nitong boses. Para siyang inaakit. Bawat letrang lumabas sa bibig nito ay isa atang salamangka na kukulong sa kanya.
