Popular Boy -Bajitora-

9

Hayattan beklentilerim çok kısıtlanmıştı son zamanlarda. Artık hiçbir şekilde hayattan zevk alamayacağımı düşünüyordum. İsteyerek mi yapıyordum yoksa kendiliğinden mi böyle düşünüyordum, emin değilim.

Farklı biri olmak için çok çabalamama rağmen bazen hala bir pislikmiş gibi hissediyordum.

Aslında, doğrusunu söylemek gerekirse... Ben zaten pisliğin tekiydim, bana pisliğin teki değilmiş gibi hissettiren Kazutora'ydı. 

Hani bazen hayatınıza giren biri size herşeyi unutturup yeni bir sayfa açardı ya bu da öyleydi işte.

Tüm yaşadıklarımın ya da yaşattıklarımın oluşturduğu dolu ve karanlık sayfayı renkli kişiliğiyle aydınlatmıştı Kazutora.

Şu an ne kadar sabah akşam bilmeden, bir gram uyumadan elini tutsam da ona yardımcı olamıyordum belki de.

Belki en iyisi o uyandıktan sonra ondan ayrılmamdı...

Benden niye hoşlanmıştı ki? Sevilecek neyim vardı ki? Kendi annem bile beni sevmiyordu muhtemelen, sevse neden beni terketsin ki?

Tek istediğim uyanıp birkaç saniye bile olsa o güzel tebessümüyle gözlerime bakmasıydı.

Elimde hissettiğim sıcaklık ile dikkatim tamamen dağılmıştı.

Ha?

-Keisuke...

-Tora..!?

Uyanmasıyla onu kollarıma sarmam bir olmuştu.

-İyi misin? Bir yerin acıyor mu? Doktor çağırayım mı? Su ister misin? Aç mısın?

-Keisuke...sakin ol...

-Berbat bi sevgiliyim, seni kurtaramadım özür dilerim.

-Keisuke...

-Berbat değilsin...

-Şu an yanımdasın ya o yeter bana.

Ona bağlanmamalıydım, zamanı geldiğinde ondan ayrılmak zorundaydım. 

Bu oldukça zordu...

Ona iyi gelmeyecektim.

-Doktor çağıracağım.

Koltuktan kalktığım gibi doktora haber vermeye gittim.

Çok yanlış bir zamanda doğru kişiye aşık olmuştum.

Kendim berbat bir haldeyken ona nasıl destek olacaktım ki?