6

72 10 17
                                    

Haftasonu nihayet gelmişti.

Keisuke ile buluşacaktım bugün.

İlk buluşmamız olduğu için çok heyecanlıydım ve yaklaşık 5 saattir hazırlanıyordum.

Tamamen hazırlanıp Keisuke'ye mesaj attıktan sonra evden çıkıp buluşacağımız kafenin yolunu tuttum.

Kafeye girmeden sigara içmek için kafenin arkasına gitmiştim.

Sigaramı yakıp Keisuke'ye tekrar mesaj attım.

"5 dakikaya ordayım" yazmıştı bana.

Telefonumu çantama koyup sigaramı içmeye devam ettim.

Herşey güzel gidiyordu ta ki geçen Keisuke'yi kıskandırmak için oynaştığım çocuk ve arkadaşları beni sıkıştırana kadar.

-Nereye gidiyorsun bu güzellikle?

-Bırakın beni sadece yoluma gideyim.

-Yoluna ha?

Elbisemin altına elini soktuğunda elini tutup itmiştim.

-Ne yaptığını sanıyorsun ha?

Direnecektim ki beni tutup çıkmaz sokağa çekmişlerdi.

-Bırakın lan beni!

Bana yaklaşan arkadaşlarından birini tekmelemiş fakat itilmem sebebiyle yere düşmüştüm.

-Tutun şunu.

Kollarımı ve bacaklarımdan tuttuklarında ister istemez ağlamaya başlamıştım.

Hareket edemiyordum ve elleri vücudumda geziyordu.

Elbisemin eteğini kavradığinda çığlık attım.

-Bakalım burada ne varmış...

Bacaklarımı zorla kapadığımda bana vurmuş ve bacaklarımı iki yana ayırmıştı.

Ölmek istiyorum...

-Sen kaşındın...

-Soyun şunu!

-İstemiyorum...!

-Bırakın beni...!

Üstümdeki herşeyi çıkardıklarında kendimden iyice tiksinmiştim.

-Karı gibi vücudun var ha?

Pantolonunu indirip sikini bacaklarımın arasına götürdüğünde onu itmeye çalışsam da başarılı olamamıştım.

Kendini bana itmişti.

İğrenç sikini hissettikçe ağlamam şiddetleniyordu.

Nerdesin Keisuke?

-Bizde sikeceğiz değil mi?

Ne?

Hayır hayır hayır...

-Keyfiniz bilir.

Hepsi bedenimi bir eşyaymışcasına kullandıktan sonra beni orada bırakıp gitmişlerdi.

Üstelik direndiğim için bana attıkları tekmeler yüzünden hareket bile edemiyordum.

Başım dönüyordu.

Büyük ihtimalle bir yerim kanıyordu çünkü yattığım yer kan dolmuştu.

Üşüyordum.

Hemde çok üşüyordum.

Burada bulunacağımı da sanmıyordum...

Ölecektim galiba.

Abim cenazeme gelir miydi?

Neden gelsin ki?

Beni sevmiyordu.

Tek ailem oydu fakat o beni doğduğumdan beri sevmemişti.

Karı gibi davrandığımı söyleyip her zaman ibne olduğumu söylerdi yüzüme.

Keşke benimle ilgilenecek biri olsaydı şuan.

Donmak üzereydim resmen...

Gözlerim kapanıyordu...



Popular Boy -Bajitora-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin