Popular Boy -Bajitora-

8

Baji Keisuke

Hayatımın belirli bir noktasından sonra o kadar şerefsizleşmiştim ki.

Kazutora'nın söylediği gibi kendim dışındaki herkesi orospu bellemeye başlamış ve zorba bir kişiliğe bürünmüştüm.

Peki bunlar nasıl mı başlamıştı?

Şuan öyle olmasa bile küçükken zayıf bir çocuktum.

İki anlamda da.

İnsanların beni beğenmesi için her türlü şeyi kendine yapmış biriydim ben.

Daha ilkokuldayken zayıflığım ile dalga geçtiklerinde deli gibi yemeye başlamıştım.

Tabii bunlara alışık olmadığım için yedikten sonra direk kusuyordum.

İnsanların yanında yemek yiyemez olmuştum artık.

İnsanları bırakın kendim bile yemek yiyemiyordum.

Düzensiz saatlerde aldığım kalorilerle normal bir kiloya geldiğimde ise yine zorbalık görmeye başlamıştım.

İnsanlar neden diğer insanların görünüşlerini bu kadar çok umursuyordu ki?

Günlerce kendimi aç bıraktığımda sadece 11 yaşındaydım.

Büyüdükçe görünüşüme daha çok takmaya başlamıştım.

Liseye geçmeden hayatımı düzene sokmaya çalışmak için binlerce kez sağlığımı hiçe saymıştım.

Bir süre sonra onlar gibi davranmaya başladığımı farkettim.

Evet artık zorbalık görmüyordum fakat yaşadıklarımı başkalarına yaşatıyordum.

Bana kalbim yokmuş gibi davranıldı, ben de acımasız oldum.

Acınası bir haldeydim ki ansızın bir gün Kazutora geldi okula.

Başta piçlik yapıp onu da kullanmaya kalksam da sonradan bundan vazgeçmiş ve ilk kez insanlarin ne diyeceğini değilde kalbimi dinlemiştim.

Şimdi ise aşık olduğum çocuk benim aptal bir geç kalmam yüzünden komadaydı.

Babamı hatırlatıyordu bu ortam.

Henüz ben çok küçükken bana denilene göre beni boğulmaktan kurtarırken ölmüş diye söylediler bana.

Babam doktordu.

İyi bir adamdı, annem de o gittikten sonra bozuldu zaten.

Cesedini ise bulamadıklarını ve büyük ihtimalle dalgaların etkisiyle denizin dibine battığını söylemişlerdi.

Aslında babamın öldüğüne hiç inanmadım.

Bir kanıtımda yoktu bu yüzden kimseye de bu konuyu anlatamadım.

Babam olsaydı Kazutora'ya çok iyi bakardı.

Babam gittiğine göre ona ben bakmak zorundaydım.

Onun yaralarını öpmek ve iyileştirmek istesemde bunu yapabilecek güce sahip değildim.

Tek yapabileceğim şey elini tutup uyanmasını beklemekti.

Elini sıkıca tuttum ve saçlarını okşadım.

Neden onun bunları çekmesine engel olamadım ki..?