Minnet

66 8 12
                                    

Sorduğum soruyla timin tamamı birbirine bakmaya başladı. Masanın en başında oturduğum için hepsini rahatlıkla görüyordum.Diğer başta Canan oturuyordu bir süre Canan'a baktım ve Canan söylemesi gerektiğini anladı.

Canan bana bakıp "Komutanım bizim timimizde bir arkadaşımız daha vardı." dedi. Ardından diğerlerine ufak bir bakış attı ve devam etti "Mert gittiğimiz bir operasyonda şehit düştü alçakça bir saldırıydı. Komutanımız Burak Soner ve biz intikam için bir sonraki operasyonda adamın yerini bulduk. Bize verilen emir onu sağ bir şekilde getirmekti ama biz kardeşimizin kanını yerde bırakamazdık. Tim olarak fazla zamanımız olmadığı halde adama hepimiz bir el ateş ettik. Geldiğimizde tabiki albay durumu anladı bizi korumaya çalıştı ama maalesef komutanımız tüm suçu üzerine aldı bizi kurtardı ama kendi görevden uzaklaştırıldı."

Doğrusu böyle bir hikaye beklemiyordum komutanlarının egoist bir insan olduğunu düşünmüştüm. Canan'a başımı salladım ve "Peki uzaklaştırma mı aldı yoksa görevden mi alındı?" dedim çünkü albay bana görevden alındığını söylemişti fakat Canan uzaklaştırma aldı dedi.

Bu sefer Canan cevap vermeden Ahmet atıldı "Görevden alınmadı komutanım uzaklaştırma aldı ama daha ne olacağı belli değil." dedi. Ahmet'e döndüm ve "Benim yapabileceğim yada yapabileceğimiz hiçbir şey yok mu?" dedim.

Timin tamam şaşırdı benden böyle bir yardım beklemediklerini anladım ve "Bakın anladığım kadarıyla komutanınızı seviyorsunuz ve ben bu timde en yüksek olmak istemiyorum. Doğrusu istesem tim komutanlı yapabilirim faka hiç istemedim yani burada da öyle bir derdim yok." dedim.

Alper bana dönüp "Yapabileceğizin bir şey var mı komutanım." dedi. Alpere bakıp "Çok sık görülen ve yaşanan bir durum bu yüzden araya bir kaç tanıdığımı sokarak bu durumu birkaç güne halletmeye çalışırım." dedim. Hepsinin gözündeki mutluluk görmeye değerdi. Hafif gülümsediğimde karşımda oturan Canan ile bakıştık. Gözünde bana karşı duyduğu minneti çok net anladım ve gülümsedim.

...

Eve geldiğimde askeriyede benden üst mertebede olan bir kişiyi aradım ve ona durumu kısaca anlattım. Bana yardım edeceğini fakat bunun yaklaşık bir hafta sürebileceğini söyledi. Bu durumu sorun etmedim ve teşekkür ederek telefonu kapattım.

Eve taşındığımdan beri aklımda tek bir düşünce vardı, kedi sahiplenmek. Önceden evde her zaman kedi isterdim ama babam sevmediği için asla sahiplenmedim. Şu anda hala sahiplenmek istiyorum ama maalesef ben görevdeyken ona bir şey olma ihtimalı beni korkutuyordu.

Bu düşüncemi bir kere daha rafa kaldırdım ve yeni tim hakkında düşünmeye başladım. Doğrusu hepsi bana göre iyi insanlara benziyordu.

Hepsiyle yemekten sonra konuşup biraz daha kaynaşmıştım. Canan sert görünsede kafa kızdı, Ahmet konuşmuyordu ama samimi birisiydi, Halil genellikle fazla siniri duruyordu ama tabi komik birisiydi, Alper konuşkan birisiydi ve komutanlarına yardım edebileceğimi söyledikten sonra bana karşı fazla şakacı ve samimi bir insan olmuştu. Yusuf fazla yakışıklı birisiydi oda Alper gibi şakacı ve komik birisiydi ve bence en yakın olduğu kişi Alper'di. Bora neredeyse hiç konuşmuyordu ama gözlerindeki o minnet ifadesi hiç silinmemişti.

🤍

Umarım bölümü beğenmişsinizdir canlar.🤍

Eksiklerim veya hatalarım varda yazın lütfen.🤍

Yıldıza basmayı unutmayın.🤍

Sönmeyen Alev Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin