Hızlı adımlarla koridorda yürürken arkamda benim adım seslerim dışında duyduğum bir ses daha vardı,onun adım sesleri. Her zaman bir adım arkamda olacağını bana söyleyen ve bana hissettiren o adam.
Askeriyede tim ile beraber oturuyorduk. Alper bize çay almak için gittiği sırada. Time dönüp "Müsait olursanız yarın bana yemeğe gelin biraz daha kaynaşmış oluruz." dedim.
Tam o sırada arkamda adım seslerini duymuştum gelen Alper'di bana dönüp "Ben gelirim komutanım ne zamandır düzgün ev yemeği yemiyorum midem biraz bayram etsin." dedi ve çok komik bir şey söylemiş gibi sırıtmaya başladı.
Yusuf Alper'in kafasına bir tane vurdu ve "Oğlum az insan ol her gün hayvan gibi yiyorsun zaten." dedi. Ardından hızla başını bana ve Canan'a çevirip "Pardon komutanım." dedi.
Alper Yusuf'u hiç takmadan konuşmaya devam etti "Komutanım yanlış anlamazsanız eğer ne zamandır canım mantı çekiyor mantı yapabilir misiniz?" dedi. Tek kaşımı hafif kaldırdım ve "Gelirken marketten mantı al haşlar yeriz." dedim.
Alper bir tık üzüldüğü sırada Yusuf gülmemek için kendini tutuyordu. Halil bana bakıp "Komutanım geliriz tabiki ama biz gelirsek sizinde bir gün bize gelmeniz gerekir. Ben bunun sözünü almadan gelemem." dedi.
Timin tamamından onaylayan mırıltılar çıkarken Yusuf atıldı ve "Komutanım bir dahaki sefere bana gelirseniz bende gelirim." dedi. Onayladığımı belli etmek için başımı salladım ve Canan ile Bora'ya bakıp "Ee siz de geliyorsunuz değil mi?" dedim.
Canan başını salladı ve "Siz çağırırsınız da gelmez miyiz komutanım." dedi onun hemen ardından Bora konuşmaya başladı "Gelirim komutanım gelirken bir eksik olursa beni arayıp söyleyebilirsiniz." dedi.
Hafif güldüm ve "Bir eksik olursa emin ol şu kadar insandan biri mutlaka getirir o eksiği." dedim. Alper dünyanın en komik esprisine güler gibi gülmeye başladı.
Tam o sırada kapı çaldı "Gel" dediğimde içeriye bir asker girdi selam verip "Komutanım Yasin Albay timi odasına çağırıyor." dedi. Asker çıktığından tim olarak ayağa kalktık ve albayın odasına doğru ilerlemeye başladık.
Kapıya geldiğimizde diğerleri arkamda duruyordu onlardan önce kapıyı çaldım ve gel sesini duyduktan sonra sırayla içeri girdik. Albayın masasının önünde bir adam duruyordu asker üniformasıyla duruyordu ve anladığım kadarıyla rütbe olarak benden yukarıdaydı.
Esmer bir adamdı ve yüz hatları sert duruyordu. Boyu ortalamanın üstündeydi neredeyse 2 metreydi bu adam ve duruşu çok sertti.
Hızla selam verdim ve "Bizi çağırmışsınız komutanım." dedim. Yanımda duran adamın bakışları bana hiç değmedi sadece albaya bakıyordu.
Albay konuşmaya başladı "Timinin eski komutanı geldi yani artık timin yeni komutanı değilsin." dedi ve adamı işaret edip "Binbaşı Burak Soner timinin eski ama yeni komutanı." dedi.
Arkamda olan timin tepkisini az çok tahmin edebiliyordum. Albaya bakıp başımı salladım. Albay bir şey dememizi beklemeden "Çıkabilirsiniz" dedi.
Tim olarak dışarı çıktıktan sonra gelen komutana dönüp "Yüzbaşı Alev Dinçer Gaziantep emret komutanım!" dedim.
Bana sadece başını sallamakla yetindi ve timdekiler ile konuşmaya başladı. Bu tim bu adamı nasıl seviyordu ya resmen kendi başıma bela açmıştım. Adam Alper'in o kadar hoş geldiniz komutanım konuşmalarına bile sadece kafa sallamakla yetiniyordu.
Keşke tim komutanı bu adam olmasaydı yada keşke adamı kurtarmadan önce biraz araştırsaydım.
🤍
Yeni bölümü nasıl buldunuz canlar.
Sizce bu komutan ile Alev ne yapacak?
Yıldıza basmayı unutmayınnn🌟
Bu arada Alev için model buldum düşüncelerinizi bekliyorum. @alevvdincer instagram
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
