Bol ağlamalı bölüm ben yazarken çok ağladım açıkçası. Yazarken dinlediğim şarkıları en sona bırakıcam okurken dinleyin derim. Daha çok ağlatıyor bilginize .d
Üzerinden 4 ay geçmişti. Taehyung ve Jungkook iyice kaynaşmıştı. Ama Taehyung'un üzerinde bir gariplik vardı.
"Hey Taehyung?"
Taehyung boş boş dışarıyı izliyordu. Beni duymadığını anlamıştım.
"TAEHYUNG!"
Taehyung hafif sarsılarak bana döndü.
"Efendim?"
"İyimisin?"
Hafifçe başını sallayarak evet dedi. Gözleri doluydu ve benden sakladığı bir şeyler vardı.
"Anlat bana Taehyung."
"Anlatıcak bir şeyim yok Jeon."
"Yalan söylüyorsun. Gözlerinden okuyabiliyorum."
"Ben biraz hava alacağım.."
Taehyung kapıya doğru yöneldiğin de kolundan sıkıca tuttum ve kafasını omuzuma bastırdım. Elimle sırtını sıvazlamaya başladığımda bana sıkıca sarıldı ve ağlamaya başladı.
"Neler oluyor Taehyung..?"
"Ben iğrenç bir insanım Jeon beni neden kabul ettin?"
"Ne?"
"Seni seviyorum ve duygularımın önüne geçemiyorum ama sana zarar gelmesinden çok korkuyorum. Senin saçının teli kopsa canımdan can gidiyor. Sana karşı hissettiğim duyguların bir tarifi yok Jeon. Seni çok seviyorum.."
Ağlamasına izin vermeden ellerimi boynuna doladım ve ona sıkıca sarıldım. O an kendime bir söz vermiştim, bu adamın tüm hayatı ben olucaktım. Onu yaşadığı o cehennemden ben kurtaracaktım.
"Bende seni seviyorum Taehyung.."
Taehyung ellerini belime dolayıp bana sıkıca sarıldı.
"Seni her daim seveceğim Jeon.."
"Söz mü Bay Kim?"
"Söz üm söz Bay Jeon.."
Akşam olmuştu. Taehyung'un kafası dizimdeydi. Bir elim ile saçlarını okşuyor diğer elim ile elini tutuyordum. O an tek bir şey fark etmiştim. Bu adamın ihtiyacı olan tek şey sevgiydi ve onu bende bulmak istiyordu. Buna izin verecektim.
"Bana kalbininin kapılarını açacakmısın Jeon?"
"O kapının anahtarı bir tek senden olacak Kim."
Taehyung gülümsüyordu. Gülmek en çok ona yakışıyor du.
"Gülüşün çok güzel."
Taehyung gözlerime kitlenmiş ti.
"Bir gün ölürsem beni gözlerinin kahverengisine gömsünler sevdiğim.."
"Eğer ölüm değilse bizi ayıran yazıklar olsun ikimize de."
Taehyung tuttuğu elimi öptü ve kalbine bastırdı, gözlerini kapattı ve konuşmaya başladı.
"Ölüm değilse bizi ayıran yazıklar olsun ikimize de..."
"Son durağın benim evim olsun Jeon."
~Kahraman Deniz- Son durak~
"Olsun mu?"
"Olsun."
Tam gülerken bir silah sesi duyuldu ve gerisini hatırlamıyordum..
Taehyung'dan devam edelim..
Jungkook gözlerimin önünde kucağıma yığılmıştı.
İlk defa kendimi bu kadar çaresiz hissetmiştim.
