BÖLÜM 8

512 35 31
                                    

Kameraya Gülümseyin En Güzel Açınızdan .

Kimene Acınızdan?

O an bütün gözlerin üstümde olduğunu hissediyordum sinirim ise tavan yapmıştı bu sözü hakatecek bir şey yapmamıştım gözlerimi kapattım uzun süre az da olsa sakinleşmek için o kadar sinirlenmiştim ki elimdeki çay bardağını fazla sıktığımı fark etmedim elimdeki bardak parçalandı herkes irkilmişti gözümü açtığım anda arasa sinirli bi şekilde baktım ve ayağa kaldıp ona doğru ilerledim yakasından tutup ayağa kaldırdım ve gözlerinin içine sinirli bakan gözlerimi diktim ve yakasını bırakıp hakkettiği tokatı Suratına çaktım ve gittim o an pek bir şey duymadım ama arkadan Doğan'ın "Aras" diğe bağırdığını Aras'ın ise "kes sesini" diğe bağırdığını duydum odaya gittim sinirim geçmiyordu sağ elim kanıyordu sol elim ise attığım tokattan dolayı sızlıyordu ama o kadar sinirliydim ki acılarımı dahi tınlamıyordum nefeslerimi derin derin alıyordum kafam dehşet derecede ağrıyordu sakinleşmem gerekiyordu bende direk dışarı çıktım arkamdan sesleniyorlardı ama onların seslerini dahi duyamıyordum şehitliğe doğru yürümeye başladım

*****

Aybüke bana ben size acımıyorum demişti ve o an aklıma annemle babamın Şehit olduğu gün geldi ve sinirlendim O an onu ailesinden vurdum aslında bi suçu yoktu ama sinirle ağzımdan çıkmıştı gözlerini kapattı küçükken de ağlamamak için kapatırdı gözlerini sonra ise elindeki çay bardağını parçaladı elin kanıyordu gözünü açmıştı ve bana öyle garip bakıyorduki gözlerinden öfke çıkıyordu sanki ben onu hiç bu gözlerle görmemiştim ayağa kalktı ve bana hızlı adımlarla geldi yakamdan tutup çekti o an sinirlenmiştim ama gözümün önünde benden bin kat daha sinirli 2 göz vardı göz rengi çocukluk göz rengiyle aynıydı ne koyulaşmıştı ne açılmıştı aynıydı bu gözler tanıdığım gözlerdi ama bana hiç bu şekilde bakmamıştı gözleri gerçekten korkutucuydu yakamı bıraktı ve suratıma tokat attı baya sertti sinirlenmiştim Doğan bana bağırdı napıyosun dercesine ama sinirlendiğim için onu tersleyip terasa Doğru ilerledim derin derin nefes aldım Doğan ise bağırarak içeri girdi

-"Ne yapıyosun sen"

-"Kafayı mı yedin o kız bu sözleri hakketmedi onu ailesinden vurmaya hakkın yok Aras kendine çeki düzen ver"

-"Niye cevap vermiyorsun çünki cevap vericek yüzün dahi yok"

-"Sana çok dedim ve hayla demeye devam ediyorum insanları zaflarından vurmayı bırak" dedi ve çekti gitti

Gözleri önümden gitmiyordu bana öyle öfkeyle bakan gözleri . Yarın olucak ve eminim operasyonlarda yüzüme dahi bakmıcaktı bu canımı yakıyordu ama bunun tek sebebi bendim içerden ise bağırışma sesleri geliyordu Aybüke'ye sesleniyorlardı bende hemen Aybüke'nin arkasından gittim sinirle ilerliyordu arkasından ise damla damla elindeki kanlar akıyordu küçük damlalardı aramızda baya mesafe vardı hatta görüş açımda dahi yoktu kan izlerini takip ettim kan izleri git gide azalıyordu tamamen gitmişti kan izleri biraz uzağıma baktığımda ise şehitliği gördüm Erdem'in olduğu şehitlikti arkadan ise koşturma sesleri geliyordu arkama baktığımda ise Doğan koşarak geliyordu beni görmemişti Aybüke'yi takip ediyordu önüme baktığımda ise Aybüke durmuş elini öbür eliyle silmeye çalışıyordu ama bunu bile sinirle yapıyordu bende ara sokaktan dönüp ilerledim

*****

"Aras senin annen baban ölmüş bugün" dedi alaycı bi tonla 5 yaşındaki Arda

"Ölymediyel şehit oydular" diyerek düzeltti 3 yaşındaki Aras

Arda yanındaki çocuğa baktı ve konuştu

KARA Timi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin