bakıcısı

10

Denizin üstünü giyindikten sonra saçını iyice kuruladım kucağıma alıp aşağı indik erdem ve Burak birşey konuşurken erdem direk bize dönmüştü ayağa kalkmış yanımıza gelmişti ve denizin yanaklarından öpmüştü deniz gülümseyip babasına sarılmıştı erdem denizi benim kucağımdan aldı ve kızı ile konuşmaya başladı erdem bence insanlarla dertlesmeyi seviyordu masaya geçtiğimizde denizin tabağına ayten ablanın yaptığı yemeklerden koyuyordum bütün yemeklerden koyduktan sonra denizin önüne koydum ve yemeği yedirmeye çalıştım
Deniz:ben bunu yememm iğrenç
:Denizcim büyümen için faydalı birşey hadi bir kaşık al sevmesen yeme
Deniz:yemem görünüşünü sevmedim
: pekâlâ şöyle yapalım sen bu yemeği ye babanda istediğin birşeyi gerçekleştir
Erdem:evet canım kızımın ye hadi sen yemeğini
Deniz:bana o zaman geçen istediğim oyuncağı al yerim
Erdem: tamam alcam yeterki yemeğini ye sen
Deniz: teşekkürlerrr babacımmm*ağzını açar ve yemeğini yemeye başlar*

Deniz yemeğini yedikten sonra sandalyesinden inmek istedi kucağıma alıp yere indirdim direk çizgi film izlemeye gitmişti deniz gittikten sonra yemeğimi yemeye başlamıştım yemeğimi bitirdiğimde masadan kalktım ve odama çıktım hala sabahki giysilerim vardı dolabıma gittim elime beyaz pijama takımımı aldım ve banyoya doğru gittim buz gibi bir su ile duşumu aldıktan sonra bornozumu üstüme geçirdim ve banyodan çıktım banyodan çıkıp yatağa oturdum ve pijama takımımı giyindim o sırada kapım tıkladı gell dedim kapı açıldı içeriye erdem girdi ve kapıyı kapattı
:Noldu erdem bey
Erdem: konuşmaya geldim müsait değilsen sonra konuşalım
:ne konuda
Erdem:mesela sabah neyin vardı
:Sabah?
Erdem: bahçede oyun oynamadan önce
:He bosver ya önemsiz bir olay
Erdem: önemsiz işe sen bilirsin*yanıma oturur*bu arada çok iyi bakıcılık yapıyorsun deniz hiç abla ya da anne sıcaklığı almamıştı birisinden
: Teşekkürler bu arada sormaya utanıyorum ama denizin annesi nerde
Erdem: terketti
: Aynı benim annem gibi*cok kısık mırıldanırım*
Erdem: birşeyin var senin noldu neyin var*elini omzuma koyar*
: Küçüklük anılarım dediğim gibi bosver
Erdem:sen artık büyüdün Ayça bosver küçüklük anılarını hem en fazla ne olmuş olabilir ki küçüklük anında?
:Annem ve babam beni terk etti oldu mu?
Erdem: ben... özür dilerim yani seni kırdısam
:ne kırılması ya dediğim gibi küçüklük olaylarım
Erdem:ben artık gideyim istersen kırdım seni
:Sorun değil*gülümserim*
Erdem: akşam bir sorun olursa 2 oda ötende uyuyor olcam bu arada denizin uyuma saati geldi ve zaten koltukta uyuklayor onu alıp yatağa yatırırsın iyi geceler
: Tamam erdem bey
Erdem:evde bey demek yok Ayça kaç kere söyledim
: pardonn unutmuşum kafam karışık bugünlerde

Erdem odadan çıkar ardından bende odadan çıkarım ve aşağı inerim koltukta uyuyan denizi görürüm gülümseyerek kucağıma alırım ve merdivenlerden odasına doğru yönelirim
Deniz:anne sen mi geldin*uyurken konuşur*
:Ben geldim ablacım

Odaya çıktığımız da denizi yatağına yatırdım ve üstünü örttüm ışığı kapattıp Odadan çıktım kendi odama giderken koridorda buragı gördüm kafamı salladım konuşmadan odama gittim direk yatağa yattım ve uyumaya başladım