bakıcısı

47

Annem denilen kadın nefes almıştı hızlıca nasıl konuşacağını düşünüyordu

: evet dinliyorum

Azra: parla bak biz çok yanlış bir karar aldık eskiden yani yapmak istemiyorduk ikimizde öylesine deniyorduk ve Birand-

: ve biranda baktınız ben oldum istemesenizde beni 9 ay o lanet karnında büyüttün sonra beni yurda bıraktın

Bağırmaya başlamıştım sinirle kadın ne diyeceğini bilemiyordu haklıydım çünkü

: yalan desene hadi desene yalan hepsi desene

Masanın üstünde duran bardağı elime almıştım ve yere fırlatmıştım

: YALAN DESENE

azra: kızım bak sakin ol öyle konuşalım hadi kuzum benim

: BANA KUZUM DEME KIZIMDA DEME BEN SENİN İÇİN HİÇ BİRŞEYİM BİLMEM KAÇ YAŞIMDAN BERİ SİZİ BEKLEDİM AMA YOKTUNUZ GELMEDİNİZ

Masanın üstündeki vazoyu atmıştım bu sefer sinirle

: benim kalbim ne kadar kırıldı biliyor musun sen beni sevmeyen bir ailemin olduğunu öğrenince kalbim ne kadar kırıldı biliyor musun sen he söylesene

Ağlıyordum sinirden bir yandandan elime geçen herşeyi yere atıyordum

Azra: annecim biliyorum ne kadar üzüldüğünü kolay değil yıllar sonra anneni babanı öğrenmen kendine gel lütfen

: defol git şimdi evimdem DEFOL GİT

azra :parl- Ayça lütfen bir daha zaten göremem seni yurtdışına gitcem lütfen konuşalım

: DEFOLUP GİT O YURTDIŞINA VE KOCANI, ÇOCUĞUNU ÖP OKŞA İSTEMİYORUM SENİ İSTEMİYORUM

Kadın ayağa kalkmıştı ve bana bakmadan hızlı adımlarla dışarıya çıkmıştı bense çıldırmış gibi salonda bulduğum herşeyi kırıyordum,yere atıyordum en sonunda herşeyi kırdıktan sonra yere oturmuştum ve ağlamaya başlamıştım



Kaç saat geçmişti kim bilir kapı açılmıştı ve onun sesini duymuştum erdemin...

Erdem : aycam ben geldi-

Erdem koşturarak yanıma gelmişti ve önüme oturup yüzümü silmeye başlamıştı

Erdem: noldu sana neyin var

Sinir krizi geçiriyordum galiba o kadın yüzünden ve konuşamıyordum...

Erdem: bekle hemen geliyorum

Erdem ayağa kalkmıştı ve koşturarak yukarıya çıkmıştı dediği gibi hemen gelmişti elinde iğne vardı galiba sakinleştirici iğneydi önüme oturmuştu yine ve kolumu tutmuştu iğneyi dikkatlice koluma vurmuştu acı ile bağırmaya başlamıştım erdem işe geçti geçti geçti diyordu iğneyi yaptıktan sonra iğneyi bir kenara atmıştı erdem ve beni kucağına alıp koltuğa oturtmuştu önüme yere oturmuştu ve yüzüme bakıyordu ağlamam duruyordu kendime geliyor gibiydim

: e-erdem...

Erdem: şöyle güzelim

: o geldi...

Erdem: kim

: çınar... Annem ile birlikte

Erdem: annen ile birlikte mi

Kafamı sallamıştım dudağımı bükmüştüm erdeme işe önüme düşen saclarımı arkaya itiyordu.

Erdem: üzme kendini bak geçti gitti naptı sana