Unknown Value

Memnun etmek

Bay Kim ile ilgili olan düşüncelerimi bölen şey, onun telefon ile konuşmaya başlamasından kaynaklanmıştı.

"Bay Jung'dan aldığım şeylerin kayıtları evde ki bilgisayarımda çıkmıyor... Kayıtları oradan kontrol et..."

BAY JUNG MU? Deminden beri Jung Hoseok adlı kişi için, bana aratmış olduğu kâğıtlar Bay Jung'a mı aitti yani!? Demek, bu yüzden onun ismi bana tanıdık gelmişti... Peki neden Bay Kim'de ona ait kayıtlar vardı?

VE BU MERAKIM NEDEN HİÇ BİTMİYOR!? Neyse kendime sinirlenmeyeceğim. Şu anki odağım olan Bay Kim'e yönelmem gerekiyor.

Çok kısa bir konuşma sonrasında, Bay Kim'in kasılan çenesini fark ettiğim için hiçbir şey sormadan sessizce beklemeye devam etmiştim. Daha doğrusu düşüncelerimle ve bitmek bilmeyen merakımla beynimi yemeye devam etmiştim. Çünkü Bay Jung'un kim olduğunu sormaya kalkarsam eğer, fena bir dayak yiyebilirdim.

Aradan on dakika geçmişti ve resmen beklemekten içim şişmişti. Bay Kim'in, telefonunu eline aldıktan sonra ayağa kalkarak konuşmaya başladığını gördüğüm için, ben de ayağa kalkmıştım.

"Şirkete gideceğim çocuk, kontrol etmem gereken şeyler var. Birazdan, senin için getirttiğim malzemeler gelecek. Onları kendi odana taşıt."

"Tamam efendim."

Kendi kendime düşünüyordum ki, aklıma gelen şey yüzünden birazcık da olsa endişelenmeye başlamıştım. Çünkü şirkete ani bir sürpriz yapacakmış gibi görünüyordu. Ve umarım, bugün Bay Kim'in telefonda bağırdığı kişi dosyaları düzenlemiştir...

Bay Kim önüne geçmemi istediği için, onu beklemeden giderek odadan çıkmış ve çalışma odasının kapısını kilitlediğini gördükten sonra, aşağı inerken konuşmasını dinlemeye devam etmiştim.

"Benim odam hariç her yerin toplu olduğundan emin ol ve eve gelecek koliler için kapıyı dinlemeyi unutma."

"Merak etmeyin efendim."

Bay Kim ile beraber aşağı inmiş ve dış kapının yanındaki vestiyerden ceketini alarak çıktığını gördükten sonra, arkasından kapıyı kapatmak için dışarı doğru yaklaşmıştım. Ama kapıyı kapatmadan önce güvenlik görevlisine bakarak söylediği şeyler şaşırmama yol açmıştı.

"Çocuk evde tek başına kalacak, bu yüzden korunduğundan emin olun. Bir sorun çıkarsa eğer hepinizi mahvederim!"

Neden sürekli başıma bir şey gelmesinden endişe ediyordu ki? Sanki pek çok düşmanı vardı ve onlardan beni korumak istiyor gibi davranıyordu. O zaman neden beni işe almıştı?

Kapıyı sertçe kapattıktan sonra, kafamdaki düşüncelere bir son vermiş ve mutfağa gidip etrafa bakmaya başlamıştım. Her şeyin yerli yerinde olduğunu gördüğüm zaman, evin diğer odalarına bakmak üzere gezinmeye devam etmiştim.

Evin her yerine baktığımda ise toplu olduğunu görmüş ve salondaki koltuğa oturup, karşımda bulunan ormanlık alana bakarak beklemeye başlamıştım.

Bay Kim beni işe aldığından beri, anlatmadığı pek çok sırrı var gibi hissediyordum. Gerçi ben, sadece ona hizmet eden bir çocuktan başka bir şey değildim gözünde. Olmak da istemiyordum.

Resmen bir sır küpü, katil ruhlu, ruh sağlığı bozuk, her şeye hemen sinirlenen, psikopat, kontrol manyağı bir adamın evindeydim. VE ONA HİZMET EDİYORDUM! Ben burada ne arıyorum acaba? Ah! Doğru ya, babam denen kumar bağımlısı manyak yüzünden buradayım...

Düşüncelerim arasında kaybolduğum zaman, çalan zilin sesini duyduktan sonra, yarım saat geçtiğini fark etmiştim. Vaktin ne çabuk geçip gittiğini düşünürken, hızla ayağa kalkmış ve elinde koliler taşıyan adamları gördükten sonra, hepsini içeriye davet etmiştim.