8

13 2 0
                                    

Mari:მივრბივარ და მავიწყდება ყველაფერი.თითქოსდა ცოტახნისწინ ჩემი ძმა არ მომეკლას თითქოს და ცოტახნისწინ უკონტროლო სისხლისმსმელი არ ვყოფილიყავი.

არ მინდა....არ მინდააა....არ მინდააა მახსოვდეს ყველაფერი რაც კი მაქვს გაკეთებული.უბრალოდ მინდა გავიქცე და ამ დიდ ტყეში უსასრულოდ ვინავარდო ყველანაირი დარდის და სინდისის ქენჯნის გარეშე.

მისი სახე თვალწინ მიდგას.თითქოს თვალებით მეუბნებოდა გპატიობ მარიამ გპატიობ.

გავრბივარ ვეცემი და ისევ ადამიანის სხეულს ვუბრუნდები სრულიად შიშველი თოვლში ვზივარ და თვალებიდან ცრემლი მოდის.

ამას ვერ ვაკონტროლებ.სამყაროში ერთადერთი რამაა რისი გაკონტროლებისთვის ძალა არ მყოფნის.

უცებ ჩემს უკან ვიღაც ჩნდება და პლედს მახურავს ისე რომ ზედაც არ მიყურებს პლედს ვიცურებ და ვიფარავ ყვრლაფერს იმას რაც წესით უნდა დაფარულიყო.

გვერდით მომიჯდა ეს ჯიმინი იყო.ის....ის....მუდამ ჩემს გვერდითააა..

Jimin:აშკარად კარგად არ არის ეს მთვარის გამოა ასეთი უკონტროლო და მანიაკი.ამიტომ უკან გავყვები რომ ცუდი არაფერი შეემთხვეს.

ის ახლა მაქციის ფორმაშია პლედი დასჭირდება როდესაც ადამიანად იქცევა.უკან გავყევი და ისეთი შთაბეჭდილება დამრჩა რომ თითქოს ის..........ის გაურბოდა ყველაფერს რაც მის ირგვლივ იყო.

თითქოსდა ნანობდა ყველაფერს რაც მან გააკეთა.დავინახე როგორ დაეცა და თვალებიდან ცრემლები სდიოდა.

დავინახე მისი შიშველი სხეული.მაგრამ წამში თვალი მოვწყვიტე.მას მაშინ ვნახავ როდესაც ამას თავად მოინდომებს.

მივედი პლედი მოვაფარე და მის გვერდით ჩამოვჯექი.

Mari:აქ რატომ ხარ?!ახლა სასახლეში უნდა იყო და ისვენებდე.

__როგორ დავისვენო როდესაც შენ ასეთ მდგომარეობაში ხარ?

Mari:ასე რატომ იქცევი?!რატომ არ კარგავ იმედს ჩემთან დაახლოების.ხომ კარგად იცი რომ შენთან დაწოლას და შენთვის შვილის გაჩენას არ ვაპირებ.

🩸ნამდვილი სისხლი/True Blood🩸Where stories live. Discover now