Karantina 6

🌸9. Bölüm🌸

Napmaliydım? Gitmeli mi yoksa mesajları Onur'a göstermeli mi?
Onur'a göstermek daha mantıklı geliyordu.

"Onur"
"Efendim güzelim?"
"Mesajlara baksana"
"Ne yazdı yine o sikik"

Cevap vermek yerine mesajları ona  gösterdim. Kaşları mesajları okudukça daha çok çatılıyordu.

"Ne yapabilir ki Allah aşkına"
Dedi Onur sinirle.
"Bilmiyorum Onur sana göstermek ve göstermemek arasında kaldım ama sana göstermek daha cazip geldi."
Eğilip alnıma küçük bir buse kondurdu.
"En güzelini yapmışsın güzelim ben halledeceğim" dedi. Onur'du bu, kafasına koyduğunu yapardı.
"Kendine dikkat et." Dedim sadece.
Kafasını salladı ve yanağıma sulu bir öpücük bıraktı. Telefomdan o numarayı engelleyip salona geçtim. Şuan kimse playstationdan oyun oynamıyordu, ve bu manzara hiç hoşuma gitmemişti. Hepsi salonda birseyler konuşuyorlardı. Moral düzeltmek için mutfağa doğru
"Onur,Burak,Mert gelin playstation oynayalım!" Diye bağırdım.
Salona ilk Burak geldi. "Ciddi misin?" Diye bir soru yönetti bana. "Evet ciddiyim, bende sizinle oynamak istiyorum." Diye cevap verdim sorusuna. Burak elime hızla bir kumanda tutustururken Onur ve Mert gülerek oyunu açıyorlardı.Umarım bu ortam hiç bozulmazdı.

"Ben Zeyno'mla takım olacağım kimse kusura bakmasın." Dedi Burak heyecanla. Tam Onur ağzını açacakken
"Özellikle Onur kusura bakmasın ben zeyno'yla oynayacağım." Demesiyle Onur açtığı ağzını geri kapattı.

Hepsi konsollarindan birseyler ayarlarken ben konsolumla bakisiyordum."Ben bu konsolla ne yapacağım. Tencereye koyup pişirecek miyim? Öğretsenize şunu!" Dedim sitemle. Burak ve Mert anırarak gülüyordular bu dediğime. Onurda gülerek yanıma geldi ve tuşları anlatmaya başladı.
"Son olarak bu tuşla ekranı çevirebilirsin." Dedi. Anladığımı belirterek kafamı salladım. Onur yerine geçerken Mert oyunu başlattı. Arada tuşları karıştıyorum ama bence iyi oynuyordum.

30 dk sonra

Durum 3-2'iydi. Onur 2, Mert 1 gol atarak onlar kazanmıştı. Burak 1 ben 1 gol atarak yenilmiştik.
"İlk oyuna göre harika" dedi Burak gülerek. Olanları geçici de olsa unutturdugum için mutluydum.

"Hadi yatalım geç oldu" dedim.
"Evet abi saat 02.41 geçiyor."
Burak ve Mert odasına geçerken Bizde odamıza geçiyorduk. Pijamalarımı giyip yatağa yattım. Onur gelmeden önce tuvalete gitmişti. Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım. Yatmadan önce numara konusunu açacağını biliyordum ve bunu konuşmak istemiyordum. Çok geçmeden kendimi uykuya teslim ettim.

Onur'un Anlatımıyla

Odaya geldiğimde Zeynep uyuyordu. Baddaniyenin üstüne yatmıştı. Zeynep'in altından Baddaniyeyi alıp üstüne örttüm. Yanına yatıp alına bir öpücük kondurdum. Zeynep'i çok seviyordum. Beni mutlu ediyordu, moral bozmamızı istemediği için bugün bizimle playstation oynamıştı. O sikik'i bulup yaşadığına pişman edecektim. Herşeye rağmen bizi düşünüp mutlu etmeye çalışıyordu, yerim ben bu kızı yerim. Kollarımı ona sararak gözlerimi kapattım. Huzur bu kadındaydı. Zeynep'i bana getirdiği için Tanrı'ya her gün şükür ediyordum. Bunları düşünürken gözlerimi karanlığa kapattım.

Sabah Zeynep'in Anlatımıyla

Gözümü açtığımda Onur yanımda yoktu. "Yete be adam! Uyanınca seni göremeyecek miyim ben?" Söylene söylene banyoya gidip bakım yaptım. Odaya geçip overise giyip salona geçtim. Ev çok sessizdi ve salonda kimse yoktu. Diğer odalarada baktım ama evde değildiler.

O adam bana gelmezsen sevgiline ve arkadaşlarına İyi şeyler olmayacak!
Mesajını hatırladığımda telaşlanmaya başlamıştım. Hemen Onur'u aradım. 3 defa çıldırmama rağmen açmamıştı. Burak ve Merti aradım. Mert'i telefonu açılmıştı.
"Mert neredesiniz siz! Neden bu telefonlara bakilmiyo-"
"Ne çok konuşuyorsun" sözümün kesilmesine neden olan ses Mert, Burak yada Onur'un sesi değildi. Korkarak

"Onlar nerde? NAPTIN ONLARA" bağırmaya başlamıştım gözlerimden yaşlar akıyordu.
"Sakin ol sadece atacağım konuma gel yarim saatin var. Yanında birini getirirsen ne olacağını tahmin ediyorsundur? Sen akıllı bir kadınsın."
Kahretsin! Gerçekten Kahretsin!
"A-at geleceğim!"
"ZEYNEP SAKIN" Onurun sesiydi bu... Onurun sesiydi!
"ONUR!"
"Attım" dedi ve Telefonu suratıma kapattı.
Belime Onur'un bir silahını taktım. Adrese bakıp nereye bilmeden koşmaya başlamıştım. Uzak bir yer değildir yürüyerek 20-25 dk sürerdi, ben bu süreyi koşarak 10-15 e düşürüyordum.
Koşarken onlara birşey olmasın diye dua ediyordum.

Çok geç geldi çok üzgünüm yeni bir kitap yazıyorum, gecikme olmasın diye bütün bölümleri yazıp öyle yayınlacağım.
Bir sonraki bölümde hoşçakalınn✨️