Karantina 6

🌸12. Bölüm🌸

ZEYNEP'İN AĞZINDAN

Gözlerimi açtığımda bomboş bir odadaydım. Neden burada olduğumu düşünürken aklıma öz önce yaşananlar geldi, kaç saat yada kaç gün geçtiğini bilmiyordum. Odamda cam yoktu o yüzden hangi zaman biriminde olduğumuzu bilmiyordum. Kapıya yönelip açmaya çalıştım, kilitliydi. Odanın ortasına oturup ne yapacağımı düşünürken kapının arkasından ayak sesleri duydum, sonrasında kilidin açılma sesini. Kafamı kapıya çevirdiğimde o yaşlı adam yoktu genç birisi vardı, kafam karışmıştı, noluyordu?
"Neden buradayım?" Diye bir soru sordum. "Seninle işimiz var, bekle." Dedi ve kapıdan çıktı. Aklıma kötü şeyler geldikçe gözlerim doluyordu hemen ayağa kalkıp nasıl kaçacağımı düşünmeye başladım, bir yandan ise ağlıyordum.

ONUR'UN AĞZINDAN:

Eve gelmiştik ve Zeynep evde yoktu, aramalarımızada cevap vermiyordu. Çıldırmanın eşiğindeydim 183 kere çaldırmıştım!
"Nerdesin Zeynep nerdesin lan en son pikniğe gitmiştin sen!" Dedi Mert sinirle o an aklıma birşey dank etti, daha önce düşünmem gereken bisey dank etti. Zeynep gittiği yerin konumunu atmıştı bana!
"Zeynep bana konum atmıştı, oraya gidelim!" Hemen arabaya binip Zeynep'in gönderdiği konuma doğru yola çıktık.

Zeynep'in attığı konuma giderken ıssız yollardan geçmiştik ve bu beni korkutuyordu. Gittiği konuma giderken barların olduğu sokaklardan geçmiştik.

Konuma gitmiştik ama Zeynep burada değildi, telefonumun cebinde titremesiyle telefonu elime alıp kimin aradığına baktım, gizli numaraydı, Zeynep ile ilgili olabileceğini düşünüp telefonu açtım. "Kimsiniz?" Burak ve Mert bana bakıyordu.
"Onur!" Arayan Zeynep'ti, ağlıyordu.
"Güzelim!" Burak ve Mert yanıma gelmişlerdi.
"Onur lütfen attığım konuma gel çok kötüyüm lütfen Onur yalvarırım gel çok korkuyorum!" Zeynep adeta bana yalvarıyordu! "Zeynep sakin ol tamam mı hemen geleceğiz lütfen sakin ol yola çıkıyoruz." Dedim ama işe yaramıyordu  telefon yüzüme kapatıldı, hemen konuma doğru yola çıktık.