Like Crazy~Sookai

9-Dambıl Doraemon

"Aha yakaladım ki. Kaçışın yok artık."

"Aa ben kim senden kaçmak kim? Ne saçmalıyorsun acaba?"

"O zaman düzgünce dur da söyleyeceğim şeyi söyleyeyim."

"Hı iyi söyle."

Ne dicek acaba? Uyurken başka bir şey mi dedim? NE DEDİM? AŞK İTİRAFI YAPMIŞ OLAMAM DEĞİL Mİ? EĞER ÖYLE YAPTIYSAM ŞUAN SOOBIN ELİNİ OMZUMA KOYSUN.

Ben içimde kendi kendimi yerken Soobin bir elini gerçekten omzuma koydu. Sizi tanımak güzeldi sevgili okuyucular. Ama buradan sonra Kai kaçar.

Ben kendi kendime intihar mektubumu bile yazarken Soobin sonunda aklına gelmiş olacak ki konuşmaya başladı.

"Bugün çatıda dediklerim yüzünden özür dilerim. Gerçekten beni eğlendirmek için her şeyi yaptın sen. Sonda öyle demem yanlıştı."

"Oha farkına vardın demek."

"Oğlum uzatma işte özür diledik."

"Ay tamam be. Üşendim trip atmaya. Yoksa kurtuluşun yoktu ha."

Dediklerime karşılık hafifçe güldü. "Kesin öyledir." Dedi ve omzumdaki eliyle beni yürütmeye başladı.

"Bu arada söylemedim sanırım ama kankan Taehyun seni sattı bir tık. Sen sınıfta uyurken Yeonjun çağırmış birlikte gitmek için. O da seni kaldıramamış. Sonra ben oradan geçiyordum bana seslendi seni uyandırıp götüreyim diye. Ben de dedim fırsat bu fırsat özür dileyeyim. Nasıl ama?"

"Oha şerefsize bak sattı mı beni gerçekten?"

Sorumun cevabı olarak Soobin dudaklarını büzdü ve acıklı bir ifadeyle baş salladı. Maşallah yani gören de Aşk-ı Memnu son bölüm izliyor sanacak. Ama ne güzel oldu öyle dudakları.

"İyi öyle olsun. Da sen niye benimle yürüyorsun amk?"

"Ben de bu yoldan gidiyorum. Normalde Beomgyu ile giderdim ama... Öyle işte."

"Konuştunuz mu onunla?"

"Hayır. Yeni sevgilisiyle meşguldü bugün."

Ne denirdi ki şimdi buna. Resmen hoşlandığım çocuk sevgilisi ve hoşlandığı çocuk olan çocuğun sevgilisi ve hoşlandığı birisi olduğunu söyledi. Karma böyle girer işte Soobin efendi.

"Ama konuşmadan bi halt yapamayacağınızı biliyorsun değil mi?"

"Öyle bir tık. Neyse boşver. Konuşursak haberin olur zaten biliyorsun."

"Tabii canım."

Bir müddet sessizce ilerledikten sonra aklıma bir fikir geldi. Ufaktan belli etsem ne olurdu yani? Sonuçta bir senedir olmadığımız kadar yakınız şurada. Aa dur lan ben o kısmı tam anlatmadım sanırım ama gerçekten geçen seneden beri hoşlanıyorum bu çocuktan. Nasıl oldu veya neden oldu bilmiyorum. Hep görürdüm okulda. Dikkat etmezdim pek ama bu dikkat etmemeyi bile aradığımı fark ettim en son. Sonra bir bakmışım bizim ev alev almış. Taehyun'a dalga geçer diye söylememiştim o ara. Sonra da söylemeyi unutmuşum falan filan. Öyle bir şeyler.

"Soobin..."

"Emredin paşam."

"Boşver."

"Noldu oğlum, söylesene."

"Boşver. Unuttum işte. Gidiyorum ben burası bizim ev. Görüşürüz."

Karşılık vermesine fırsat bile tanımadan koşarak eve girmiştim. Yine söyleyememiştim işte. 1 senedir ilk deneyişim değildi bu. Kaç kere yanına yaklaşmıştım konuşmak maksatlı. Ama olmuyordu. Ben ona yaklaşamıyordum.

"Oğlum, noldu nefes nefese kalmışsın. Kıpkırmızı olmuşsun bir de. Noldu yoksa seni hırsız sanıp kovaladılar mı? Ya da banka soydun dimi? Tüh biliyordum ben senin böyle olacağını. Hayırsız evlat seni."

"ANNE NE ALAKA?"

"BAĞIRMA BANA ÇOCUK. NEREDEYDİN SEN DÜN? HABER YOK BİR ŞEY YOK."

"Haa. Anne şey ya ben dün Taehyun'larda kaldım da."

"Aferin oğlum. İstediğin yerde kal annene de haber verme. Bu kadın delirsin burada. Tamam aferin sana."

Ben de diyorum bu sinir niye. Ne var yani olamaz mı? Sanki ilk defa habersiz eve gelmedim.

"İlk defa değildi tabii, son da olmayacak bilirim ben. Eşek seni."

Oha annem de mi aklımı okuyor lan? Anne deneme 1, 2. Deneme, deneme.

"Aklını okumuyorum gerizekalı öyle bakma. İçini bilirim ben senin."

Gerçekten okuyorlar ama ya. Ya Soobin de okuyorsa? Evren değiştirmem gerekir o zaman, hem de en acilinden.

"Okumuyoruz dedik ya ay. Yürü git değiştir üzerini."

"ANNE DUMBLEDORE MUSUN SEN?"

"SIÇARIM DAMBIL DORAEMON'UNA."

"WQKZMDBWKMDRMNBXKQKWJ."

"BİR DE GÜLÜYOR ŞEREFSİZ. ANNEYLE DALGA MI GEÇERSİN SEN?"

Merdivenlerden koşarak çıkarken duyduğum son haykırış buydu. Geri kalanına ise annemin mor terliği eşlik etmişti. Sayesinde Soobin'imle rüyalar alemine dalmışım. Teşekkürler anne, oğlun sana minnettar...