İki gün odadan çıkmadım, yoongi yemek getiriyordu ama yemiyordum, ben arkadaşlarımı istiyordum.
Yeniden geldiğinde kafamı eğerek ellerime baktım, yanıma oturdu ve ellerimi tuttu, çekmeye çalıştığımda bırakmadı.
"Böyle yapman ne sana ne onlara fayda sağlar hoseok, hasta olucaksın, yemek yemelisin"
"İstemiyorum"
Geri çekilerek kalktı.
"Git, git de ne oluyor gör, ormanın girişinde oturuyorlar"
Parmağını şıklattığında bir den kendimi ormanda buldum, korkarak kalktım.
İleride jimin ve jungkook'u gördüğümde yavaşça yaklaşmaya başladım, beni gördüklerinde ayağa kalktılar ve geri geri gittiler, jimin ağlamaya başladığında yanına gitmek için ormandan çıkacak iken görünmez bir bariyer izin vermedi.
Vurdum, çıkmaya çalıştım ama olmadı, jungkook ve jimin yaklaştıklarında elimi uzattım ama jimin kafasını eğdi.
"Ne olmuş sana hoseok, ne yaptılar sana"
Ağlayarak yere çöktüğünde hıçkırıkları arttı, kaşlarımı çatarak bende yere oturdum, bana bir şey olmamıştı.
Islak kahve gözleri gözlerimi bulduğunda bende ağlamaya başladım, jungkook üzülerek bana baktı.
"Hadi jimin, orman onu almış"
Kafamı sallayarak elimi bu saçma şeyden çıkartmaya çalıştım ama olmadı, jimin kafasını omuzuna koyduğunda ağlamaya başladılar.
Yoongi yanımda durup bana baktı.
"Gördün mü, biz ormana ait iz hoseok, bariyer den çıkamayız"
"Hayır, kardeşim o benim, yanına gitmeliyim"
Jimin jungkook'dan ayrılarak bana yaklaştı.
"Yine gelicem, tamam mı hoseok,yine gelicem"
Kafamı salladım.
"Gitme jimin,beni bırakma, gitme"
Jungkook jimin'in kolunu tutarak kaldırdı, bana baktı.
"Gelicez hoseok, söz gelicez"
Ağlayarak uzaklaştıklarında kafamı eğdim.
"Gitmeyin"
Yoongi yanıma oturdu, elini belime sardı.
"Onlar seni nasıl görüyor biliyor musun?"
Kafamı hayır anlamında salladığımda bir ayna karşımda durdu, yüzüme baktığımda yeşil bir surat, büyük oyuklar yüzümde dururken ben canavara benziyordum ama ben olduğum seçiliyordu.
Ellerimi yüzüme koydum.
"B-bu ben değilim"
"Evet, değilsin, ama ormanın dışındakiler için buna benziyorsun, ormana girebilirsin ama ya ölürsün ya da orman seni içine alır, onlar şanslıydı, iyi niyetleri onları kurtardı yoksa ölüceklerdi"
Ona baktığımda gülümsedi.
"Hadi gidelim"
Kolumu tutarak beni kendine çektiğinde kafamı omuzuna dayadım, canım yanıyordu.
Ben yaratık değildim, lütfen jimin, lütfen beni bırakma, buna dayanamam, lütfen beni bırakma.
///
Cumartesi günü iki kitaba da bölüm atacağım. Öpüldünüüz💋💋
